SFNസായാഹ്ന ഫൌണ്ടേഷൻ
images/hugo-10.jpg
Le Miserables, a photograph by Otterbein University, Theatre and Dance, USA (2018).
2.2.3
ഒരു ചു​റ്റി​ക​കൊ​ണ്ടു​ള്ള മേ​ട്ട​ത്താൽ ആവിധം മു​റി​ഞ്ഞു പോ​ക​ണ​മെ​ങ്കിൽ കാൽ​ച്ച​ങ്ങ​ല​യി​ന്മേൽ മുൻ​പേ​ത്ത​ന്നെ ചില കൈ​പ്ര​യോ​ഗ​ങ്ങ​ളൊ​ക്കെ ചെ​യ്തി​ട്ടു​ണ്ടാ​വ​ണം

ആ കൊ​ല്ല​ത്തിൽ​ത്ത​ന്നെ, 1823-ൽ, തൂ​ലോ​ങ്ങി​ലെ നി​വാ​സി​കൾ, ഒരു വലിയ കോളും പി​ശ​റും കഴി​ഞ്ഞു ചില കേ​ടു​പാ​ടു​കൾ തീർ​ക്കു​വാൻ​വേ​ണ്ടി ഓറി​യോ​ങ് കപ്പൽ തങ്ങ​ളു​ടെ തു​റ​മു​ഖ​ത്ത​ടു​ക്കു​ന്ന​തു നോ​ക്കി​ക്ക​ണ്ടു; അതു പി​ന്നീ​ട് ഒരു വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ക്ക​പ്പ​ലാ​യി ബ്രെ​സ്റ്റിൽ നിർ​ത്തി​യി​രു​ന്നു; മെ​ഡി​റ്റ​റേ​നി​യൻ കട​ലി​ലെ പട​ക്ക​പ്പൽ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തിൽ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ് അത​ന്ന്.

ഈ കപ്പൽ തകർ​ന്നു​പോ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട്—അതേ, കടൽ അതിനെ എടു​ത്തു് ഒന്നു നല്ല​പോ​ലെ കശ​ക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു—ആ ബന്ത​റി​ല​ടു​ത്ത​പ്പോൾ ആക​പ്പാ​ടെ അതൊരു നല്ല ഒച്ച​പ്പാ​ടു​ണ്ടാ​ക്കി. ചില കൊ​ടി​യ​ട​യാ​ള​ങ്ങൾ പാ​റി​ച്ചി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് പതി​നൊ​ന്നു വടി​കൊ​ണ്ടു​ള്ള സ്വാ​ഗ​തം അതു സമ്പാ​ദി​ച്ചു; ആ സ്വാ​ഗ​തോ​ക്തി​ക്ക് ഒന്നി​നൊ​ന്നാ​യി അത​ങ്ങോ​ട്ടും മറു​പ​ടി പറ​ഞ്ഞു; ആകെ വെടി ഇരു​പ​ത്തി​ര​ണ്ട്, സൽ​ക്കാ​ര​ങ്ങൾ, രാ​ജ​കീ​യ​നി​യ​മ​പ്ര​കാ​ര​വും സൈ​നി​ക​നി​യ​മ​പ്ര​കാ​ര​വു​മു​ള്ള ആചാ​ര​മ​ര്യാദ, ബന്ത​റു​ക​ളി​ലേ​യും കോ​ട്ട​ക​ളി​ലേ​യും നട​പ​ടി​കൾ, സൂ​ര്യോ​ദ​യം, സൂ​ര്യാ​സ്ത​മ​യം എന്നീ പല​തും​കൊ​ണ്ട് സകല കോ​ട്ട​ക​ളി​ലും, എല്ലാ പട​ക്ക​പ്പ​ലു​ക​ളി​ലും, തു​റ​മു​ഖ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള വര​വു​ക​ളി​ലും പോ​ക്കു​ക​ളി​ലും, മറ്റും മറ്റു​മാ​യി ഭൂമി മു​ഴു​വ​നും വ്യാ​പി​ച്ചു​കി​ട​ക്കു​ന്ന പരി​ഷ്കൃ​ത​ലോ​കം ഓരോ ഇരു​പ​ത്തി നാ​ലു​മ​ണി​ക്കൂ​റി​നു​ള്ളിൽ ആകെ ഒരു ലക്ഷ​ത്തി അമ്പ​തി​നാ​യി​രം അനാ​വ​ശ്യ​വെ​ടി​വെ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ന്നു കണ​ക്കെ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു വെ​ടി​ക്ക് ആറു ഫ്രാ​ങ്കു​വീ​ത​മാ​വു​മ്പോൾ അതു് ഒരു ദി​വ​സം​കൊ​ണ്ടു് തൊ​ണ്ണൂ​റു ലക്ഷം ഫ്രാ​ങ്കാ​യി​ത്തീ​രു​ന്നു; ഒരു കൊ​ല്ല​ത്തിൽ മു​പ്പ​തു കോടി. ഇതു മു​ഴു​വ​നും വെറും പു​ക​യാ​യി​പ്പോ​വു​ക​യാ​ണു്. ഇതി​പ്പോൾ ഒരേ​ക​ദേ​ശ​ക്ക​ണ​ക്ക് എന്നേ ഉള്ളൂ. ഈ സമ​യ​ത്തൊ​ക്കെ സാ​ധു​ക്കൾ പട്ടി​ണി​കൊ​ണ്ടു മരി​ക്കു​ന്നു.

രാ​ജ​ത്വ​യ​ഥാ​സ്ഥാ​പ​നം ‘സ്പാ​നി​ഷ് യു​ദ്ധ​കാ​ലം’ എന്ന് നാ​മ​ക​ര​ണം ചെ​യ്ത​താ​ന്ന് ക്രി​സ്ത്വാ​ബ്ദം 1823.

ഈ യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ അസം​ഖ്യം പ്ര​ധാന സം​ഭ​വ​ങ്ങ​ളും അസം​ഖ്യം വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളും അട​ങ്ങി​യി​ട്ടു​ണ്ടു്. ബോർബൺ രാ​ജ​കു​ടും​ബ​ത്തി​നു കു​ടും​ബ​സം​ബ​ന്ധി​യായ ഒരു വലിയ കാ​ര്യം; ഫ്രാൻ​സ് രാ​ജ​വം​ശം സ്പെ​യി​നി​ലെ രാ​ജ​വം​ശ​ത്തെ സഹാ​യി​ക്കു​ക​യും രക്ഷി​ക്കു​ക​യും ചെയ്തു-​എന്നുവെച്ചാൽ, വയ​സ്സു​മൂ​ത്ത​വർ ചെ​യ്യേ​ണ്ട​തായ ഒരു പ്ര​വൃ​ത്തി ചെ​യ്തു. അടി​മ​ത്തം​കൊ​ണ്ടും മന്ത്രി​സം​ഘ​ത്തോ​ടു​ള്ള ആശ്രി​ത​ത്വം​കൊ​ണ്ടും തക​രാ​റായ നമ്മു​ടെ രാ​ഷ്ട്രീ​യൈ​തി​ഹ്യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കു​ള്ള സാ​ക്ഷാൽ പു​നഃ​പ്ര​വേ​ശം; ആൻ​ദ്യൂ​ഷാ​ദോ യു​ദ്ധ​ത്തി​ലെ ധീരൻ എന്ന്, സ്വ​ത​ന്ത്ര ഭര​ണ​സം​വാ​ദി​കൾ പേ​രി​ട്ട ദ്യൂ​ക്ദാൻ​ഗു​ലീം തന്റെ സൗ​മ്യ​സ്വ​ഭാ​വ​ത്തി​നു, വി​രു​ദ്ധ​മായ വി​ജ​യ​ഭാ​വ​ത്തിൽ, സ്വ​ത​ന്ത്ര​ഭ​ര​ണ​സം​വാ​ദി​ക​ളു​ടെ മനോ​രാ​ജ്യ​ത്തി​നൊ​ത്ത ക്രൂ​ര​ത്വ​ത്തി​നു പ്ര​തി​കൂ​ല​മായ പണ്ട​ത്തെ പ്രബല ഭര​ണാ​ധി​കാ​ര​ത്തി​ന്റെ ക്രൂ​ര​ത​യെ​ക്കൊ​ണ്ടു് ചെയ്ത കൂ​ട്ടി​യ​മർ​ക്കൽ; ഡെ​സ്കാ​മി​സാ​ഡോ [3] എന്ന പേരിൽ, പ്ര​ഭു​വി​ധ​വ​മാ​രു​ടെ മഹാ​ഭ​യ​ത്തി​നു, പു​ന​രു​ജ്ജീ​വി​ച്ചു​വ​ന്ന സാൻ​സ്ക്യു​ലോ​ട്ടു​കാർ [3] ഏക​ച്ഛ​ത്രാ​ധി​പ​ത്യം കട​ന്നു് അരാ​ജ​ക​ത്വ​മെ​ന്നു പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന അഭി​വൃ​ദ്ധി​യു​ടെ ഒരു തട​സ്സ​ത്തി​ന് എതിർ​നി​ല്ക്കൽ; 1789-ലെ ആലോ​ച​ന​ക​ളെ ഇട​യ്ക്കു ചെ​ന്നു തടയൽ; ലോകം മു​ഴു​വ​നും സഞ്ച​രി​ക്കു​ന്ന ഫ്ര​ഞ്ചാ​ലോ​ച​ന​യോ​ടു യൂ​റോ​പ്പൊ​ന്നി​ച്ചു​കൂ​ടി നി​ല്ക്കാൻ പറയൽ; ഫ്രാൻ​സിൽ ജനി​ച്ച ഒരു സാ​മാ​ന്യ​ക്കാ​രൻ മു​ഖ്യ​സേ​നാ​ധി​പ​ന്ന​രി​കെ, പി​ന്നീ​ടു ചാ​റൽ​സ് ആൽ​ബർ​ട്ട് എന്നു വി​ളി​ച്ചു​വ​ന്ന കാ​റി​ഗ്നൺ [4] രാ​ജ​കു​മാ​രൻ, പൊ​തു​ജ​ന​സ​മു​ദാ​യ​ത്തോ​ടു രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ മു​ഴു​വ​നും കൂ​ടി​യു​ള്ള പോ​രാ​ട്ട​ത്തിൽ, ചു​ക​ന്ന ഭട​മു​ദ്ര​യോ​ടു​കൂ​ടി ഒരു സ്വ​ത​ന്ത്ര​ഭ​ട​നാ​യി ചേർ​ന്നു നി​ല്ക്കൽ; ഫ്ര​ഞ്ച് സാ​മ്രാ​ജ്യ​ത്തി​ലെ യു​ദ്ധ​ഭ​ട​ന്മാർ വയ​സ്സ​ന്മാ​രാ​യി; ദുഃ​ഖ​ശീ​ല​ന്മാ​രാ​യി. എട്ടു കൊ​ല്ലം വെ​റു​തെ​യി​രു​ന്നി​തി​നു ശേഷം, ഭൃ​ത്യ​ത്വം സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്ന തൊ​പ്പി​യി​ലെ വെ​ള്ള​നാ​ട​യോ​ടു​കൂ​ടി ഒരു പു​തി​യ​ത​രം യു​ദ്ധ​കാ​ല​ത്തു പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങൽ; മതാ​ചാ​ര്യ​ന്മാർ നമ്മു​ടെ സൈ​ന്യ​ത്തോ​ടു് ഇട​ക​ലർ​ന്നു നി​ല്ക്കൽ; കു​ന്ത​ങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തേ​യും പു​തു​മ​യേ​യും പറ്റി​യു​ള്ള അതി​ശ്ര​ദ്ധ​യ്ക്കു തന്റേ​ടം വെ​പ്പി​ക്കൽ; പീ​ര​ങ്കി​വെ​ടി​കൾ​കൊ​ണ്ടു ധർ​മ​നി​ഷ്ഠ​കൾ തവി​ടാ​യി​ത്തീ​രൽ; ആലോ​ച​ന​കൊ​ണ്ടു മുൻപ് താൻ ചെ​യ്തു​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തി​നെ ഫ്രാൻ​സ് ആയു​ധ​ങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു മാ​റ്റി​ത്തീർ​ക്കൽ; ഇതി​നു​പു​റ​മെ, ശത്രു​സൈ​ന്യാ​ധി​പ​ന്മാർ വി​ല​യ്ക്കു വി​ല്ക്ക​പ്പെ​ടൽ, യു​ദ്ധ​ഭ​ട​ന്മാർ സം​ശ​യി​ച്ചു​നി​ല്ക്കൽ, ലക്ഷ​ക്ക​ണ​ക്കിൽ ആളുകൾ കൂടി നഗ​ര​ങ്ങൾ വളയൽ; പട്ടാ​ള​ക്കാർ​ക്കു ചേർ​ന്ന അപ​ക​ട​മി​ല്ലാ​യ്മ; പക്ഷേ, അറി​യാ​തെ ചെ​ന്നു തട്ടി​പ്പോയ ഓരോ തു​ര​ങ്ക​ത്തിൽ​നി​ന്നു​മു​ള്ള പൊ​ട്ടൽ​കൊ​ണ്ടു​ള്ള ആപ​ത്തു​കൾ; തീരെ രക്തം പു​റ​പ്പെ​ടാ​യ്ക; ആരും ബഹു​മ​തി സമ്പാ​ദി​ക്കാ​യ്ക; ചി​ലർ​ക്ക് അവ​മാ​നം കി​ട്ടൽ; ആർ​ക്കും മാ​ന്യത കി​ട്ടാ​യ്ക—പതി​ന്നാ​ലാ​മൻ ലൂ​യി​യു​ടെ അന​ന്ത​ര​ഗാ​മി​ക​ളായ രാ​ജാ​ക്ക​ന്മാർ ഉണ്ടാ​ക്കി​യ​തും നെ​പ്പോ​ളി​യ​ന്റെ കീ​ഴി​ലു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന യു​ദ്ധ​ഭ​ട​ന്മാർ നട​ത്തി​യ​തു​മായ ഈ യു​ദ്ധം ഇങ്ങ​നെ​യു​ള്ള​താ​യി​രു​ന്നു. മഹ​ത്തായ യു​ദ്ധ​ത്തെ​യോ മഹ​ത്തായ ഭര​ണ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തേ​യോ അനു​സ്മ​രി​പ്പി​ക്കാ​തി​രി​ക്ക​യാ​ണ് അതി​ന്റെ വ്യ​സ​ന​ക​ര​മായ യോഗം.

ചില ആയു​ധ​പ്പ​യ​റ്റു​കൾ സഗൗ​ര​വ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു; മറ്റു പല​തു​ക​ളു​ടെ​യും കൂ​ട്ട​ത്തിൽ ട്രൊ​ക്കാ​ഡെ​റോ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കൽ ഒരു കൊ​ള്ളാ​വു​ന്ന പ്ര​വൃ​ത്തി​ത​ന്നെ​യാ​ണ്; എങ്കി​ലും ഞങ്ങൾ ആവർ​ത്തി​ക്കു​ന്നു, ഈ യു​ദ്ധ​ത്തി​ലെ കാ​ഹ​ളം​വി​ളി ഒരു ചി​ല​മ്പ​നൊ​ച്ച​യാ​ണു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​തു്; ആക​പ്പാ​ടെ​യു​ണ്ടായ ഫലം തീരെ നന്നാ​യി​ല്ല; ഈ കൃ​ത്രി​മ​മായ വി​ജ​യ​ത്തെ സ്വീ​ക​രി​ക്കു​വാൻ തട​സ്സ​മു​ണ്ടാ​ക്കി​യ​തിൽ ചരി​ത്രം ഫ്രാൻ​സി​നെ അഭി​ന​ന്ദി​ക്കു​ന്നു. ചില സ്പാ​നി​ഷ് സൈ​ന്യാ​ധി​പ​ന്മാർ എതിർ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട സമയം എളു​പ്പ​ത്തിൽ കീ​ഴ​ട​ങ്ങി എന്നു​ള്ള​തു സ്പ​ഷ്ട​മാ​ണ്; വി​ജ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി വഷ​ള​ത്തം കൂ​ടി​ക​ലർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു; സൈ​ന്യാ​ധി​പ​രെ​യാ​ണു് ജയി​ച്ച​ത്, യു​ദ്ധ​ത്തെ​യ​ല്ല; ജയം നേടിയ യു​ദ്ധ​ഭ​ടൻ തലയും താ​ഴ്ത്തി മട​ങ്ങി. ചു​രു​ക്കി​പ്പ​റ​ഞ്ഞാൽ, കൊ​ടി​ക്കൂ​റ​യു​ടെ മട​ക്കു​ക​ളിൽ ഫാ​രൻ​സി​ന്റെ ധന​സ്ഥി​തി​യെ നോ​ക്കി വാ​യി​ക്കാ​വു​ന്ന ഒരു നി​കൃ​ഷ്ട​മായ യു​ദ്ധം.

ഭയ​ങ്ക​ര​മായ ഒരു പൊ​ളി​ഞ്ഞു​വീ​ഴ​യാ​യി സാ​റ​ഗോ​സാ [5] ആരുടെ മേൽ വീ​ണു​വോ ആ 1808-ലെ യു​ദ്ധ​ഭ​ട​ന്മാർ കോ​ട്ട​ക​ളു​ടെ എളു​പ്പ​ത്തി​ലു​ള്ള കീ​ഴ​ട​ങ്ങ​ളിൽ 1823-ൽ നെ​റ്റി ചു​ളി​ച്ചു; അവർ പാ​ല​ഫോ​ക്സി​നെ​പ്പ​റ്റി പശ്ചാ​ത്ത​പി​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി; ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ കീ​ഴ​ട​ങ്ങു​ന്ന​വ​രെ​ക്കാൾ എന്താ​യാ​ലും പി​ടി​ച്ചു​നി​ല്ക്കു​ന്ന ധീ​രോ​ദാ​ത്ത​ന്മാ​രെ മുൻ​പിൽ കി​ട്ടാൻ പ്രാർ​ഥി​ക്കു​ന്ന ഒരു സ്വ​ഭാ​വ​മാ​ണു് ഫ്രാൻ​സി​നു​ള്ള​തു്.

കു​റേ​ക്കൂ​ടി സഗൗ​ര​വ​മായ ഒരു നി​ല​യിൽ നോ​ക്കു​മ്പോൾ—ഇവിടെ അതൂ​ന്ന​പ്പ​റ​യു​ന്ന​തു് ഉചി​ത​വു​മാ​ണ്— ഫ്രാൻ​സി​ന്റെ ധീ​രോ​ദാ​ത്ത​ത​യെ മു​റി​പ്പെ​ടു​ത്തിയ ഈ യു​ദ്ധം പ്ര​ജാ​ധി​പ​ത്യ പരമായ മനോ​വൃ​ത്തി​യെ ശു​ണ്ഠി​പി​ടി​പ്പി​ച്ചു. അടി​മ​പ്പെ​ടു​ത്ത​ലി​ന്റേ​താ​യി​രു​ന്നു ആ ഒരു ശ്രമം. ആ യു​ദ്ധ​ത്തിൽ പ്ര​ജാ​ധി​പ​ത്യ​ത്തി​ന്റെ സന്താ​ന​മായ ഫ്ര​ഞ്ചു​ഭ​ട​നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഉദ്ദേ​ശം മറ്റു​ള്ള​വർ​ക്ക് അസ്വ​ന്ത്രത വാ​ങ്ങി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. ഒരു വല്ലാ​ത്ത പര​സ്പ​ര​വി​രു​ദ്ധത. ജന​സ​മു​ദാ​യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ആത്മാ​വി​ന് ഉൽ​ഗ​തി​യു​ണ്ടാ​ക്കു​വാ​നാ​ണു് ഫ്രാൻ​സി​ന്റെ ജനനം, അതിനെ അടി​ച്ച​മർ​ക്കു​വാ​ന​ല്ല. 1792-നു ശേഷം യൂ​റോ​പ്പി​ലു​ണ്ടാ​യി​ട്ടു​ള്ള ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളെ​ല്ലാം ഫ്രാൻ​സി​ലെ ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​മാ​ണ്; സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം ഫ്രാൻ​സിൽ​നി​ന്ന് പ്ര​കാ​ശ​നാ​ള​ങ്ങ​ളെ പു​റ​പ്പെ​ടു​വി​ക്കു​ന്നു. ഇതു പ്ര​കാ​ശ​മാ​ന​മായ ഒരു വാ​സ്ത​വ​മാ​ണ്. ആർ കാ​ണു​ന്നി​ല്ല​യോ അവ​നാ​ണ് കു​രു​ടൻ! ഇതു പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു് ബോ​ണാ​പ്പാർ​ട്ട​ത്രേ.

മര്യാ​ദ​ക്കാ​രായ സ്പെ​യിൻ​രാ​ജ്യ​ക്കാ​രു​ടെ നേരെ പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ച ഒര​ന്യാ​യ​മായ 1823-ലെ യു​ദ്ധം, അതി​നാൽ, അതോ​ടു​കൂ​ടി​ത്ത​ന്നെ, ഫ്രാൻ​സി​ലെ ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ത്തി​നു നേ​രെ​യും ചെയ്ത ഒര​ന്യാ​യ​മാ​യി. ഈ രാ​ക്ഷ​സോ​ചി​ത​മായ അക്ര​മം ഫ്രാൻ​സാ​ണ് പ്ര​വർ​ത്തി​ച്ച​തു്; എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ, സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​നു വേ​ണ്ടി​യു​ള്ള യു​ദ്ധ​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ഴി​കെ, നിർ​മ​ര്യാ​ദ​മായ വഴി​ക്കു​ള്ള​തു​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.:എതിർ പറ​യാ​ത്ത അനു​സ​ര​ണം എന്ന വാ​ക്കു​കൾ ഇതിനെ സൂ​ചി​പ്പി​ക്കു​ന്നു. സൈ​ന്യ​മെ​ന്നു വച്ചാൽ, അശ​ക്തി​യു​ടെ ഒരു മഹ​ത്തായ ആക​ത്തു​ക​യിൽ​നി​ന്നു ശക്തി പു​റ​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒര​ത്ഭു​ത​ക​ര​മായ സങ്ക​ല​ന​വി​ശേ​ഷ​മാ​ണ്. മനു​ഷ്യ​ത്വം ഉള്ളി​ലി​രു​ന്നാ​ലും മനു​ഷ്യ​സ​മു​ദാ​യം മനു​ഷ്യ​സ​മു​ദാ​യ​ത്തി​നു നേരെ ചെ​യ്യു​ന്ന​തായ യു​ദ്ധ​ത്തി​ന് ഇതാ​ണു് സമാ​ധാ​നം.

ബോർബൺ രാ​ജ​വം​ശ​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, 1823-ലെ യു​ദ്ധം അവ​രു​ടെ കഷ്ട​കാ​ല​ത്തി​നു​ണ്ടാ​യ​താ​ണ്. അവർ അതൊരു ജയ​മാ​യി സങ്ക​ല്പി​ച്ചു. ഒരു വി​ചാ​ര​ത്തെ വാ​ളു​കൊ​ണ്ട് അമർ​ത്തു​ന്ന​തി​ലു​ള്ള അപകടം അവർ നോ​ക്കി​യി​ല്ല. അവ​രു​ടെ അജ്ഞ​ത​യിൽ, ഒരു കു​റ്റം ചെ​യ്യു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള ശക്തി​ക്ഷ​യ​ത്തെ ശക്തി​വർ​ദ്ധ​ന​യ്ക്കു​ള്ള ഒരു സാ​ധ​ന​മാ​യി തങ്ങ​ളു​ടെ ഏർ​പ്പാ​ടിൽ എടു​ത്തു​കൂ​ട്ട​ത്ത​ക്ക​വി​ധം അവർ അത്ര​മേൽ വഴി​തെ​റ്റി​വെ​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു. അവ​രു​ടെ ഭര​ണ​ശാ​സ്ത്ര​ത്തി​നു​ള്ളിൽ കള്ള​പ്പോ​രി​നു​ള്ള വാസന കയ​റി​ക്കൂ​ടി. 1830ന്റെ [6] വി​ത്തു് 1823-​ലുണ്ട്. അവ​രു​ടെ ആലോ​ച​ന​യിൽ, സ്പെ​യിൻ​കാ​രു​മാ​യു​ണ്ടായ ആ യു​ദ്ധം ആയു​ധ​ബ​ലം ആവ​ശ്യ​മാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തി​നും രാ​ജ​ത്വം ദൈ​വി​ക​മായ ഒര​വ​കാ​ശ​മാ​ണെ​ന്നു​ള്ള​തി​നും ഒരു ന്യാ​യ​മാ​യി​ത്തീർ​ന്നു! സ്പെ​യി​നിൽ രാ​ജാ​ധി​കാ​ര​ത്തെ പു​നഃ​സ്ഥാ​പ​നം ചെയ്ത ഫ്രാൻ​സ് സ്വ​ന്തം സ്ഥ​ല​ത്തു സ്വേ​ച്ഛാ​ധി​കാ​ര​ത്തോ​ടു കൂടിയ രാ​ജ​ത്വ​ത്തെ വീ​ണ്ടും സ്ഥാ​പി​ക്കാൻ നോ​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. പട്ടാ​ള​ക്കാ​ര​ന്റെ അനു​സ​ര​ണ​ശീ​ല​ത്തെ ജന​സ​മു​ദാ​യ​ത്തി​ന്റെ അനു​മ​തി​യാ​യി കൂ​ട്ടുക എന്ന അപ​ക​ര​ടം​പി​ടി​ച്ച അബ​ദ്ധ​ത്തിൽ അവർ വീ​ണു​പോ​യി; ഇങ്ങ​നെ​യു​ള്ള വി​ശ്വാ​സ​മാ​ണ് രാ​ജ​സിം​ഹാ​സ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ നാശം. പടർ​ന്നു​പി​ടി​ച്ച ഒരു മര​ത്തി​ന്റെ തണ​ലി​ലാ​വ​ട്ടെ, ഒരു സൈ​ന്യ​ത്തി​ന്റെ തണ​ലി​ലാ​വ​ട്ടെ, കി​ട​ന്നു​റ​ങ്ങു​വാൻ അത​നു​വ​ദി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്നി​ല്ല.

നമു​ക്ക് ഓറി​യോ​ങ് കപ്പ​ലി​ന്റെ അടു​ക്ക​ലേ​ക്കു​ത​ന്നെ മട​ങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലുക.

രാ​ജ​കു​മാ​ര​സേ​നാ​പ​തി​ക്കു കീഴിൽ സൈ​ന്യ​ങ്ങൾ യു​ദ്ധം ചെ​യ്തു​വ​രു​മ്പോൾ, ഒരു പട​ക്ക​പ്പൽ​ക്കൂ​ട്ടം മെ​ഡി​റ്റ​റേ​നി​യൻ​ക​ട​ലിൽ സഞ്ച​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഓറി​യോ​ങ് ഈ കപ്പൽ​സ്സൈ​ന്യ​ത്തിൽ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്നും കട​ലിൽ​വെ​ച്ചു പറ്റിയ ആപ​ത്തു​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടാ​ണ് അതിനു തൂ​ലോ​ങ് തു​റ​മു​ഖ​ത്തേ​ക്കു വരേ​ണ്ടി​വ​ന്ന​തെ​ന്നും ഞങ്ങൾ പറ​ക​യു​ണ്ടാ​യി. ഒരു യു​ദ്ധ​ക്ക​പ്പൽ ഒരു തു​റ​മു​ഖ​ത്ത​ണ​യു​ന്ന​തിൽ, ആളു​ക​ളെ ആകർ​ഷി​ക്കു​വാ​നും ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ത്തെ വി​ടാ​തെ നിർ​ത്തു​വാ​നും പോന്ന എന്തോ ഒന്നു​ണ്ട്. യു​ദ്ധ​ക്ക​പ്പൽ എന്ന​തു വലിയ ഒന്നാ​ണ​ല്ലോ; വലി​യ​തായ എന്തി​നേ​യും ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം ഇഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്നു.

മനു​ഷ്യ​ബു​ദ്ധി പ്ര​കൃ​തി​ശ​ക്തി​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടി ചെ​യ്യു​ന്ന ഏറ്റ​വും സവി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളായ സങ്ക​ല​ന​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാ​ണ് ഒരു പട​ക്ക​പ്പൽ.

അതോ​ടൊ​പ്പം​ത​ന്നെ ഒരു പട​ക്ക​പ്പൽ എന്ന​ത് ഈ ഭൗ​തി​ക​ലോ​ക​ത്തിൽ​വെ​ച്ച് ഏറ്റ​വും കനം​കൂ​ടി​യ​തും ഏറ്റ​വും കനം കു​റ​ഞ്ഞ​തു​മായ പദാർ​ഥ​ങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു​ണ്ടാ​യ​താ​ണ്; എന്തു​കൊ​ണ്ടെ​ന്നാൽ, ഒരേ​സ​മ​യ​ത്ത് അതു ഗു​രു​പ​ദാർ​ഥം, ലഘു​പ​ദാർ​ഥം, ദ്ര​വ​പ​ദാർ​ഥം എന്നീ മൂ​ന്നു തര​ത്തോ​ടും പെ​രു​മാ​റു​ന്നു; ഈ മൂ​ന്നി​നോ​ടും അതിനു യു​ദ്ധം​വെ​ട്ടാ​നു​ണ്ട്. കട​ലിൽ​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന കരി​ങ്ക​ല്ലി​നെ പി​ടി​ക്കാൻ പതി​നൊ​ന്നു് ഇരി​മ്പു​ന​ഖ​ങ്ങൾ അതി​നു​ണ്ട്; എന്ന​ല്ല, ആകാ​ശ​ത്തു​ള്ള കാ​റ്റി​നെ​പ്പി​ടി​ക്കാൻ അതിനു പറ​ക്കു​ന്ന ജീ​വി​ക​ളെ​ക്കാ​ള​ധി​കം ചി​റ​കു​ക​ളും നീണ്ട രോ​മ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ട്. വമ്പി​ച്ച കാ​ഹ​ള​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ​യെ​ന്ന​പോ​ലെ, നൂ​റ്റി​രു​പ​തു പീ​ര​ങ്കി​കൾ​ക്കു​ള്ളി​ലൂ​ടെ അതി​ന്റെ ശ്വാ​സം പു​റ​ത്തേ​ക്കു വരു​ന്നു; അത് ഇടി​വെ​ട്ടി​നോ​ടു സാ​ഭി​മാ​നം സമു​ദ്രം അതിനെ വഴി​തെ​റ്റി​ക്കാൻ ശ്ര​മി​ക്കു​ന്നു; പക്ഷേ, കപ്പ​ലി​ന്നു സ്വ​ന്തം ആത്മാ​വു​ണ്ട്—അതി​ന്റെ വട​ക്കു​നോ​ക്കി​യ​ന്ത്രം; അതു വേണ്ട ഉപ​ദേ​ശം കൊ​ടു​ക്കു​ക​യും എപ്പോ​ഴും വട​ക്കോ​ട്ടു​ള്ള വഴി കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു. ഏറ്റ​വും കറു​ത്തി​രു​ണ്ട രാ​ത്രി​ക​ളിൽ അതി​ന്റെ റാ​ന്തൽ​വി​ള​ക്കു​കൾ നക്ഷ​ത്ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സ്ഥാ​നം നട​ത്തു​ന്നു. അപ്പോൾ കാ​റ്റി​ന്റെ നേർ​ക്ക് തന്റെ കമ്പ​യും പാ​യ​യും അതി​നു​ണ്ട്. വെ​ള്ള​ത്തി​ന്റെ നേർ​ക്ക് തന്റെ മര​പ്പ​ണി; പാ​റ​ക​ളു​ടെ നേർ​ക്കു തന്റെ ഇരി​മ്പും പി​ച്ച​ള​യും ഈയവും; നി​ഴ​ല്പാ​ടു​ക​ളു​ടെ നേർ​ക്ക് തന്റെ വെ​ളി​ച്ചം; അപാ​ര​ത​യു​ടെ നേർ​ക്ക് ഒരു സൂചി.

എല്ലാം​കൂ​ടി നോ​ക്കു​മ്പോൾ, ഒര പട​ക്ക​പ്പ​ലാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന ആ പടു​കൂ​റ്റൻ സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ആക​പ്പാ​ടെ​യു​ള്ള ഒരു സ്വ​രൂ​പ​ജ്ഞാ​ന​മു​ണ്ടാ​ക്കാൻ ആഗ്ര​ഹി​ക്കു​ന്ന​വർ ബ്ര​സ്റ്റി​ലോ തൂ​ലോ​ങ്ങി​ലോ ഉള്ള ആറു നി​ല​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടിയ പണി​സ്ഥ​ല​ങ്ങൾ ഒന്നു പോയി നോ​ക്കി​യാൽ മതി. പണി​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ടു​വ​രു​ന്ന കപ്പ​ലു​കൾ, ഒരു പളു​ങ്കു​കൂ​ടി​ന്നു​ള്ളി​ലെ​ന്ന​പോ​ലെ, അവിടെ കാണാം. ആ മഹ​ത്തായ കപ്പ​ല​ക​ലം ഒരു മു​റ്റം മു​ഴു​വ​നു​മാ​ണ്; ഭൂ​മി​യിൽ കണ്ണെ​ത്താ​വു​ന്നേ​ട​ത്തോ​ളം നീ​ള​ത്തിൽ നീ​ണ്ടു​കി​ട​ക്കു​ന്ന ആ മര​ത്ത​ടി കപ്പ​ലി​ന്റെ പാ​യ്മ​ര​മാ​ണ്. നി​ല​ത്തു​ള്ള അതി​ന്റെ അറ്റം തൊ​ട്ടു് ആകാ​ശ​ത്തു​ള്ള അറ്റം വരെ കൂ​ട്ടി​യ​ള​ന്നാൽ ആകെ മു​ന്നൂ​റ്റ​റു​പ​ത​ടി നീളം കാണും; അടി​യി​ലു​ള്ള വ്യാ​സം മൂ​ന്ന​ടി​യും; ഇം​ഗ്ലീ​ഷു​ക​പ്പ​ലി​ന്റെ പാ​യ്മ​ര​ത്തി​നു വെ​ള്ള​ത്തി​ന്റെ നി​ല​യിൽ​നി​ന്ന് ഇരു​നൂ​റ്റെ​ഴു​പ​ത​ടി ഉയ​ര​മു​ണ്ടാ​വും. നമ്മു​ടെ പൂർ​വി​ക​ന്മാ​രു​ടെ പട​ക്ക​പ്പൽ കമ്പ​ക്ക​യർ ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചി​രു​ന്നു; നമു​ക്കി​പ്പോൾ ആ സ്ഥാ​ന​ത്തു ചങ്ങ​ല​യാ​ണ്. നൂറു തോ​ക്കു​ള്ള ഒരു കപ്പ​ലി​ലെ വെറും ചങ്ങ​ല​ക്കു​ന്നു നാലടി ഉയ​ര​വും ഇരു​പ​ത​ടി വീ​തി​യും എട്ട​ടി നീ​ള​വും ഉള്ള​താ​യി​രി​ക്കും. ആ കപ്പൽ ഉണ്ടാ​ക്കാൻ മരം എത്ര​വേ​ണ്ടി​വ​രും? മു​വ്വാ​യി​രം ക്യൂ​ബി​ക് മീ​റ്റർ [7] അതു് ഒരൊ​ഴു​കു​ന്ന കാ​ടാ​ണ്.

അത്ര​മാ​ത്ര​മ​ല്ല, നാ​ല്പ​തു കൊ​ല്ലം മുൻ​പു​ള്ള പട​ക്ക​പ്പ​ലി​നെ​പ്പ​റ്റി​യാ​ണ്. ഒരു പാ​യ​ക്ക​പ്പ​ലി​നെ​പ്പ​റ്റി മാ​ത്ര​മാ​ണ്, നാ​മി​പ്പോൾ ആലോ​ചി​ക്കു​ന്ന​തെ​ന്ന് ഓർ​മി​ക്ക​ണം; അന്നു വെറും പി​ഞ്ചു​കു​ട്ടി​യു​ടെ പ്രാ​യ​ത്തി​ലാ​യി​രു​ന്ന ആവി​പ്ര​യോ​ഗം ഒരു പട​ക്ക​പ്പൽ എന്നു പറ​യ​പ്പെ​ടു​ന്ന ആ കൂ​റ്റൻ സാ​ധ​ന​ത്തി​നു പല സവി​ശേ​ഷ​ത​ക​ളും പു​തു​താ​യി കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു. ദൃ​ഷ്ടാ​ന്ത​ത്തി​ന്ന്, ഇക്കാ​ല​ത്തെ ഒരു പി​രി​യാ​ണി​ത്തീ​ക്ക​പ്പൽ ഒന്നേ മു​ക്കാ​ലേ അര​യ്ക്കാൽ ചതു​ര​ശ്ര​നാ​ഴിക വലു​പ്പ​മു​ള്ള കപ്പൽ​പ്പാ​യ​യാ​ലും രണ്ടാ​യി​ര​ത്ത​ഞ്ഞൂ​റു കു​തി​ര​യു​ടെ ശക്തി​യു​ള്ള ഒരു യന്ത്ര​ത്താ​ലും ഓടി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ന്ന ഒര​ത്ഭു​ത​വ​സ്തു​വാ​ണ്.

ഈ പുതിയ അത്ഭു​ത​ങ്ങ​ളെ​പ്പ​റ്റി പറ​യാ​ഞ്ഞാൽ​ത്ത​ന്നെ, ക്രി​സ്തോ​ഫർ​കൊ​ള​മ്പ​സ്സും [8] ദു് റൂ​യി​റ്റ​രും [9] ഉപ​യോ​ഗി​ച്ചു​പോ​ന്ന പണ്ട​ത്തെ കപ്പൽ മനു​ഷ്യ​ബു​ദ്ധി​യു​ടെ വി​ശി​ഷ്ട​കർ​മ​ങ്ങ​ളിൽ ഒന്നാ​ണു്. കോ​ളേ​റ്റ​ങ്ങ​ളിൽ കാ​ണ​പ്പെ​ടു​ന്ന ആ അപാ​ര​ത​യെ​ന്ന​പോ​ലെ അതും അവ​സാ​ന​മി​ല്ലാ​ത്ത ശക്തി​യോ​ടു​കൂ​ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു; അതു തന്റെ പാ​യ​യിൽ കാ​റ്റി​നെ കെ​ട്ടി സൂ​ക്ഷി​ക്കു​ന്നു; തി​ര​ക​ളു​ടെ വമ്പി​ച്ച തൂ​മ്പി​ല്ലാ​യ്മ​യിൽ അതു കണിശം കാ​ണി​ക്കു​ന്നു; അതു് ഒഴു​കി​പ്പോ​കു​ന്നു; അതു സമു​ദ്ര​ത്തെ ഭരി​ക്കു​ന്നു.

എന്താ​യാ​ലും, ഒരു സമ​യ​മെ​ത്താ​നു​ണ്ട്, അപ്പോൾ ആ അറു​പ​ത​ടി നീ​ള​മു​ള്ള സാ​ധ​ന​ത്തെ കോ​ളേ​റ്റം കട​ന്ന് ഒരു വയ്ക്കോൽ​ക്കൊ​ടി​യെ എന്ന​പോ​ലെ മു​റി​ച്ചു​ക​ള​യു; നാ​നൂ​റ​ടി ഉയ​ര​മു​ള്ള പാ​യ്മ​ര​ത്തെ കാ​റ്റു​വ​ള​യ്ക്കു​ന്നു; ആയി​ര​ക്ക​ണ​ക്കിൽ വള​രെ​യ​ധി​കം ടൺ തൂ​ക്ക​മു​ള്ള അതി​ന്റെ നങ്കൂ​ര​ത്തെ, ഒരു മു​ക്കു​വ​ന്റെ ചൂ​ണ്ടൽ​ക്കൊ​ളു​ത്തി​നെ ഒരു വലിയ മത്സ്യ​ത്തി​ന്റെ വാ​യ​യെ​ന്ന​പോ​ലെ, തി​ര​ക​ളു​ടെ വായ ചു​ളു​ക്കി​ക്കോ​ട്ടു​ന്നു; ആ പൈ​ശാ​ചി​ക​ങ്ങ​ളായ പീ​ര​ങ്കി​കൾ ദയ​നീ​യ​ങ്ങ​ളായ നി​ഷ്ഫ​ല​ഗർ​ജ്ജ​ന​ങ്ങൾ ഗർ​ജ്ജി​ക്കു​ന്നു—അതിനെ കൊ​ടു​ങ്കാ​റ്റ് ആകാ​ശ​ത്തി​ലും അന്ധ​കാ​ര​ത്തി​ലും കൊ​ണ്ടു​ന​ട​ക്കും; ആ ശക്തി​യും പ്ര​ഭാ​വ​വു​മെ​ല്ലാം അതി​നെ​ക്കാൾ മഹ​ത്ത​ര​മായ മറ്റൊ​രു ശക്തി​യി​ലും പ്ര​ഭാ​വ​ത്തി​ലും ആണ്ടു​പോ​കു​ന്നു.

ആ മഹ​ത്തായ ശക്തി വളർ​ന്നു​വ​ളർ​ന്നു എപ്പോ​ഴെ​ല്ലാം ഒരു മഹ​ത്തായ അശ​ക്തി​യിൽ ചെ​ന്ന​വ​സാ​നി​ക്കു​ന്നു​വോ അപ്പോ​ഴെ​ല്ലാം അതാ​ലോ​ച​ന​യ്ക്കു വി​ഷ​യ​മു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്നു. അതാണ്, ജി​ജ്ഞാ​സു​ക്ക​ളായ ജന​ങ്ങൾ, എന്തി​നെ​ന്നു തി​ക​ച്ചും തങ്ങൾ​ക്കു​ത​ന്നെ പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കാൻ കഴി​യാ​തെ, ഈ വക അത്ഭു​ത​ക​ര​ങ്ങ​ളായ യു​ദ്ധ​ത്തി​ന്റേ​യും സമു​ദ്ര​ത​ര​ണ​ത്തി​ന്റേ​യും യന്ത്ര​സാ​മ​ഗ്രി​കൾ​ക്കു ചു​റ്റും ചെ​ന്നു കൂ​ട്ടം കൂ​ടു​ന്ന​ത്.

കു​റ​ച്ചു​കാ​ല​മാ​യി രോഗം തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരു കപ്പ​ലാ​ണു് ഓറി​യോ​ങ്. മുൻ​പി​ല​ത്തെ സമു​ദ്ര​സ​ഞ്ചാ​ര​ങ്ങ​ളിൽ അതി​ന്റെ അടി​മ​ര​ത്തിൽ ചില ഉച്ചു​കൾ അത്ര​മേൽ കന​ത്തിൽ പി​ടി​ച്ചു​കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു് അതി​ന്റെ വേഗം പകു​തി​പെ​ട്ടി​രു​ന്നു; കഴി​ഞ്ഞ കൊ​ല്ല​ത്തിൽ അതൊ​രി​ക്കൽ കപ്പൽ​ക്കോ​തി​യിൽ കയ​റ്റി ആ ഉച്ചു ചു​ര​ണ്ടി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു പി​ന്നീ​ടു വെ​ള്ള​ത്തി​ലി​റ​ക്ക​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ്; പക്ഷേ, ആ ചു​ര​ണ്ടൽ അടി​മ​ര​ത്തി​ന്റെ പി​രി​യാ​ണി​കൾ​ക്കു തട്ടി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു; ബലി​യാ​റി​ക് ദ്വീ​പു​ക​ളു​ടെ അയൽ​പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​വെ​ച്ച് അതി​ന്റെ പാർ​ശ്വ​ങ്ങൾ​ക്കു കേടു തട്ടി ആ ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ തു​റ​ന്നു​പോ​യി; ആ കാ​ല​ത്തു കപ്പൽ​പ്പു​റ​ത്ത​ടി​ക്കു​ന്ന ലോ​ഹ​പ്പ​ലക ഇരി​മ്പു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള​ത​ല്ലാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ട്, അതിൽ കു​റേ​ശ്ശെ വെ​ള്ളം കട​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങി. മീനം, മേടം കാ​ല​ത്തു​ള്ള ഒരു ശക്തി​മ​ത്തായ കോ​ളേ​റ്റം അടി​ച്ചു​ക​യ​റി കപ്പ​ലി​ന്റെ ഇട​ത്തു​ഭാ​ഗ​ത്തു​ള്ള ഒര​ഴി​ച്ചു​മ​രും ഒരു വെ​ടി​പ്പ​ഴു​തും പൊ​ളി​ച്ചു​ക​ള​ഞ്ഞു. മു​ക​ളി​ല​ത്തെ ഒരു​റ​പ്പു​കൂ​ടിയ പാ​യ്ക്ക​യർ തക​രാ​റാ​ക്കി; ഈ കേ​ടു​കാ​ര​ണം, ഓറി​യോ​ങ് കപ്പൽ തൂ​ലോ​ങ്ങി​ലേ​ക്കു​ത​ന്നെ തി​രി​ച്ചു പാ​ഞ്ഞു.

ആയു​ധ​ശാ​ല​യ്ക്ക​രി​കി​ലാ​യി അതു നങ്കൂ​ര​മി​ട്ടു; അതിൽ​ത്ത​ന്നെ വേണ്ട ഏർ​പ്പാ​ടു​ക​ളെ​ല്ലാം ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ടു, കേടു തീർ​ക്കൽ വേ​ഗ​ത്തിൽ ആരം​ഭി​ച്ചു. വല​ത്തു​പു​റ​ത്തു കപ്പ​ലി​ന്റെ ഉട​ലി​നു കേ​ടൊ​ന്നും പറ്റി​യി​രു​ന്നി​ല്ല; എങ്കി​ലും പതി​വ​നു​സ​രി​ച്ചു ചര​ക്ക​റ​യിൽ കാ​റ്റു കട​ക്കു​വാൻ​വേ​ണ്ടി അവി​ട​വി​ടെ ചില പലകകൾ ആണി​യ​ഴി​ച്ചെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു.

ഒരു ദിവസം അതു നോ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു​നി​ന്നി​രു​ന്ന ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം ഒര​പ​ക​ട​സം​ഭ​വം കണ്ടു.

കപ്പൽ​ക്കാർ പായ മട​ക്കു​ന്ന തി​ര​ക്കാ​യി​രു​ന്നു; ഇട​ത്തു​പു​റ​ത്തു​ള്ള മു​ക​ളി​ല​ത്തെ പാ​യ​മൂല അഴി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്ന ആൾ​ക്കു നില തെ​റ്റി​പ്പോ​യി; അയാൾ ചാ​ഞ്ചാ​ടാൻ തു​ട​ങ്ങി; ആയു​ധ​ശാ​ല​പ്പാ​താ​റിൽ കൂ​ട്ടം​കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന ആളുകൾ നി​ല​വി​ളി​കൂ​ട്ടി; തല കീ​ഴ്പോ​ട്ടാ​യി ആ മനു​ഷ്യൻ വീ​ഴു​ന്നു; സമു​ദ്ര​ത്തി​ലേ​ക്ക് കൈ​നീ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു കപ്പ​ലി​ന്റെ പാ​യ​യൂ​ന്നി​നു ചു​റ്റു​മാ​യി അയാൾ വീണു; വീ​ഴും​വ​ഴി​ക്ക് ആദ്യം ഒരു കൈ​കൊ​ണ്ടും പി​ന്നെ രണ്ടു കൈ​കൊ​ണ്ടു​മാ​യി ചവി​ട്ടു​ക​യ​റി​ന്മേൽ അയാൾ പി​ടി​കൂ​ടി; അവിടെ തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​പ്പാ​യി; കണ്ണ​ഞ്ചി​ക്കു​ന്ന ആഴ​ത്തിൽ സമു​ദ്രം ചു​വ​ട്ടി​ലു​ണ്ട്; വീ​ഴ്ച​യു​ടെ കനം​കൊ​ണ്ട് ആ ചവി​ട്ടു​ക​യ​റ് വല്ലാ​തെ ആടു​ന്നു. കവ​ണ​യിൽ കല്ലു​പോ​ലെ, ആ മനു​ഷ്യൻ ആ കയ​റി​ന്റെ അറ്റ​ത്ത് അങ്ങോ​ട്ടു​മി​ങ്ങോ​ട്ടും ശക്തി​യിൽ ആടി​ത്തു​ട​ങ്ങി.

അയാളെ സഹാ​യി​ക്കാൻ ചെ​ല്ലു​ന്ന​ത് ഒരു ഭയ​ങ്ക​ര​മായ ആപ​ത്തിൽ​ച്ചാ​ടു​ക​യാ​ണ്; കപ്പൽ​ക്കാ​രിൽ ഒരാൾ​ക്കും, പു​തു​താ​യി പണി​യിൽ വി​ളി​ച്ചു​കൂ​ട്ടി​യി​ട്ടു​ള്ള മു​ക്കു​വ​രിൽ ആർ​ക്കും​ത​ന്നെ, അതി​നൊ​ന്നു ശ്ര​മി​ച്ചു​നോ​ക്കു​വാൻ ധൈ​ര്യ​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല. ഈയി​ട​യ്ക്ക് ആ ഭാ​ഗ്യം​കെ​ട്ട മനു​ഷ്യൻ തളർ​ന്നു തു​ട​ങ്ങി; അയാ​ളു​ടെ മനോ​വേ​ദന മു​ഖ​ത്തു പ്ര​ത്യ​ക്ഷീ​ഭ​വി​ച്ചി​രു​ന്നി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും ഓരോ അന​ക്ക​ത്തി​ലും അയാൾ​ക്കു ക്ഷീ​ണം കാ​ണാ​മാ​യി​രു​ന്നു; പേടി തോ​ന്നി​ക്കു​ന്ന​വി​ധം അയാ​ളു​ടെ കൈകൾ വള​ഞ്ഞു​പി​രി​യു​ക​യും ചു​ളു​ങ്ങി​ക്കോ​ടു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു; മു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് പി​ടി​ച്ചു കയ​റി​പ്പോ​വാ​നു​ള്ള ഓരോ ശ്ര​മ​വും ചവി​ട്ടു​ക​യ​റി​ന്റെ ആട്ട​ത്തി​നു ശക്തി കൂ​ട്ടു​ക​യാ​ണ്; അയാൾ തളർ​ന്നു​പോ​യെ​ങ്കി​ലോ എന്നു പേ​ടി​ച്ച് ഉറ​ക്കെ നി​ല​വി​ളി​ക്കു​ന്നി​ല്ല. കയ​റി​ന്മേ​ലു​ള്ള പി​ടു​ത്തം ഇപ്പോൾ വി​ട്ടു​പോ​വും എന്നു് എല്ലാ​വ​രും ഭയ​പ്പെ​ട്ടു നി​ല്ക്കു​ക​യാ​ണ്; നി​മി​ഷം​പ്ര​തി ആ വീഴ്ച കാ​ണാ​തെ കഴി​ക്കാൻ​വേ​ണ്ടി ആളുകൾ മുഖം തി​രി​ക്കു​ന്നു. ഒരു കയ​റ്റിൻ​ക​ഷ്ണം, ഒരു കു​റ്റി, ഒരു മര​ച്ചി​ല്ല—ഇവ ജീ​വൻ​ത​ന്നെ​യാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന ചില നി​മി​ഷ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടു്; ജീ​വ​നു​ള്ള ഒരു മനു​ഷ്യൻ ആ ജീ​വ​നിൽ​നി​ന്നു വേർ​പെ​ട്ടു, പാ​കം​വ​ന്ന ഒരു കാ​യ​പോ​ലെ വീ​ണു​പോ​കു​ന്ന​തു കാണുക, അതൊരു ഭയ​ങ്കര ഘട്ടം​ത​ന്നെ​യാ​ണ്.

ഉത്ത​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ ഒരു കോ​ക്കാ​ന്റെ ചു​റു​ചു​റു​ക്കോ​ടു​കൂ​ടി ഒരു മനു​ഷ്യൻ കപ്പൽ​പ്പാ​യ്ക്കോ​പ്പി​നു​ള്ളി​ലേ​ക്ക് കയ​റി​പ്പോ​കു​ന്ന​തു കണ്ടു; ഈ മനു​ഷ്യൻ ചു​ക​ന്ന ഉടു​പ്പാ​ണി​ട്ടി​രു​ന്ന​തു്; അയാൾ ഒരു പച്ച​ത്തൊ​പ്പി വെ​ച്ചി​രു​ന്നു; ജീ​വ​പ​ര്യ​ന്തം ശി​ക്ഷ​കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​ള്ള ഒരു തട​വു​പു​ള്ളി​യാ​ണ​ത്. മു​ക​ളിൽ എത്താ​റാ​യ​പ്പോൾ ഒരു കാ​റ്റ​ടി അയാ​ളു​ടെ തൊ​പ്പി തട്ടി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു; വെ​ളു​ത്ത തല തി​ക​ച്ചും കാ​ണാ​റാ​യി. അയാൾ ഒരു ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​ന​ല്ല.

തണ്ടു​വ​ലി​ശ്ശി​ക്ഷ​സ്ഥ​ല​ത്തു​നി​ന്നു കപ്പൽ​പ്പ​ണി​ക്കു വരു​ത്തി​യി​രു​ന്ന തട​വു​പു​ള്ളി​യു​ടെ കൂ​ട്ട​ത്തിൽ​പ്പെ​ട്ട ഒരുവൻ, ആദ്യ​ത്തെ നി​മി​ഷ​ത്തിൽ​ത്ത​ന്നെ, ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ പാ​റാ​വു​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്റെ അടു​ത്തു​ചെ​ന്നു. കപ്പൽ​ക്കാ​രു​ടെ പരി​ഭ്ര​മ​ത്തി​നും അമ്പ​ര​പ്പി​നും ഇടയിൽ കപ്പ​ലോ​ടി​ക്കു​ന്ന​തി​ലു​ള്ള എല്ലാ​വ​രും വി​റ​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു പിൻ​വാ​ങ്ങു​ന്ന​തി​നു​ള്ളിൽ, ആ മനു​ഷ്യ​നെ രക്ഷി​ക്കു​ന്ന​തി​നു തന്റെ ജീവൻ അപ​ക​ട​ത്തി​ലാ​ക്കി​നോ​ക്കു​വാൻ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥ​ന്റെ പക്കൽ​നി​ന്ന് അനു​വാ​ദം വാ​ങ്ങി; ആ ഉദ്യോ​ഗ​സ്ഥൻ ആവാം എന്നു് ഒരു ആം​ഗ്യം കാ​ണി​ച്ചു എന്നു കണ്ട ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ തന്റെ ഞെ​രി​യാ​ണി​മേൽ ആണി​യി​ട്ടു​റ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന കാൽ​ച്ച​ങ്ങല ഒരു ചു​റ്റി​ക​കൊ​ണ്ട് ഒരു മേ​ട്ടം​മേ​ടി രണ്ടു കഷ്ണ​മാ​ക്കി, ഒരു കയ​റിൻ​ക​ഷ്ണം കട​ന്നു കൈ​യി​ലാ​ക്കി, കപ്പൽ​പ്പാ​യ്ക്കോ​പ്പി​ലേ​ക്ക് ഒരു പാ​ച്ചിൽ പാ​ഞ്ഞു; ആ സമ​യ​ത്തു് എത്ര എളു​പ്പ​ത്തി​ലാ​ണ് കാൽ​ച്ച​ങ്ങല മു​റി​ച്ച​തെ​ന്ന് ആരും ആലോ​ചി​ച്ചി​ല്ല; പി​ന്നീ​ടാ​ണ് അതി​നെ​പ്പ​റ്റി ഓർ​മി​ച്ച​ത്.

ഒരു നി​മി​ഷം​കൊ​ണ്ട് അയാൾ പാ​യ​യൂ​ന്നി​ന്മേ​ലെ​ത്തി; ചില നൊ​ടി​യിട അയാൾ നി​ന്നു, നോ​ട്ടം​കൊ​ണ്ടു് അത​ള​ക്കു​ക​യാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നി; ഒരു ചര​ടി​ന്റെ അറ്റ​ത്തു് ആ മനു​ഷ്യ​നെ കടൽ​ക്കാ​റ്റി​ട്ടു് ഉഴി​ഞ്ഞാ​ലാ​ട്ടു​ന്ന ആ കു​റ​ച്ചു നൊ​ടി​യി​ട​യോ​രോ​ന്നും നോ​ക്കി​നി​ല്ക്കു​ന്ന ആളു​കൾ​ക്ക് ഓരോ ശതാ​ബ്ദ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒടു​വിൽ ആ തട​വു​പു​ള്ളി ആകാ​ശ​ത്തേ​ക്കു നോ​ക്കി, ഒരടി മുൻ​പോ​ട്ടു​വെ​ച്ചു. ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം ഒരു ദീർ​ഘ​ശ്വാ​സ​മി​ട്ടു. അയാൾ പാ​യ​യൂ​ന്നി​ന്മേ​ലൂ​ടെ പാ​യു​ന്ന​തു കണ്ടു; ആ സ്ഥ​ല​ത്തെ​ത്തി​യ​പ്പോൾ കൈയിൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​ന്നി​രു​ന്ന കയ​റ്റിൻ കഷ്ണ​ത്തി​ന്റെ ഒര​റ്റം അതി​നോ​ടു കൂ​ട്ടി​ക്കെ​ട്ടി, മറ്റേ​ത്തല തൂ​ക്കി​യി​ട്ടു; എന്നി​ട്ടു് അയാൾ പി​ടി​ച്ചു പി​ടി​ച്ചു കയ​റി​ന്മേ​ലൂ​ടെ ഇറ​ങ്ങി— ആളു​ക​ളു​ടെ മനോ​വേ​ദന അനിർ​വ​ച​നീ​യ​മാ​യി; ഉടനെ അഗാ​ധ​സ​മു​ദ്ര​ത്തി​ന്നു മു​ക​ളിൽ തൂ​ങ്ങി​ക്കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത് ഒരാൾ​ക്കു പകരം രണ്ടാ​ളാ​യി.

ഈച്ച​യെ പി​ടി​ക്കു​വാൻ എട്ടു​കാ​ലി ചെ​ല്ലു​ക​യാ​ണെ​ന്നു പറ​ഞ്ഞു പോവും; പക്ഷേ, ഇവിടെ എട്ടു​കാ​ലി ആയു​സ്സും​കൊ​ണ്ടാ​ണു് ചെ​ല്ലു​ന്ന​ത്, മര​ണ​വും​കൊ​ണ്ട​ല്ല. ആ രണ്ടു​പേ​രു​ടേ​യും മേൽ ഒരു പതി​നാ​യി​രം ദൃ​ഷ്ടി മു​റു​കെ​പ്പ​തി​ഞ്ഞു; ഒരു നി​ല​വി​ളി​യി​ല്ല. ഒരു വാ​ക്കു​പോ​ലു​മി​ല്ല; ഒരേ കി​ടു​കി​ടു​പ്പ് എല്ലാ നെ​റ്റി​ത്ത​ട​ങ്ങ​ളേ​യും ചു​ളു​ക്കി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു; ആ രണ്ടു നിർ​ഭാ​ഗ്യ​രേ​യു​മി​ട്ട് ഉഴി​ഞ്ഞാ​ലാ​ട്ടു​ന്ന കാ​റ്റി​ന് അല്പ​മെ​ങ്കി​ലും ഒരൂ​ത്തു കി​ട്ടി​പ്പോ​യെ​ങ്കി​ലോ എന്നു ഭയ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടെ​ന്ന​പോ​ലെ, എല്ലാ​വ​രു​ടേ​യും വായ ശ്വാ​സം​വി​ടാ​തെ മു​റു​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചു.

ഈയി​ട​യ്ക്കു തട​വു​പു​ള്ളി​ക്കു കപ്പൽ​ക്കാ​ര​ന്റെ അടു​ക്ക​ലേ​ക്ക് ഇറ​ങ്ങി​ച്ചെ​ല്ലാൻ കഴി​ഞ്ഞു. സമയം അതി​ക്ര​മി​ച്ചു എന്ന നി​ല​യാ​യി; ഒരു നി​മി​ഷം​കൂ​ടി കഴി​ഞ്ഞാൽ മതി, തളർ​ന്നു നി​രാ​ശ​ത​യിൽ​പ്പെ​ട്ട ആ മനു​ഷ്യൻ സമു​ദ്ര​ത്തിൽ മറി​യും! ഒരു കൈ​കൊ​ണ്ടു പണി​യെ​ടു​ക്കു​മ്പോൾ, മറ്റേ കൈ​കൊ​ണ്ടു താൻ മു​റു​ക്കി​പ്പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന കയ​റ്റിൻ​ത​ല​പ്പ​ത്ത് ആ കപ്പൽ​ക്കാ​ര​നെ അയാൾ കു​ടു​ക്കി​ട്ടു പി​ടി​ച്ചു. ഒടു​വിൽ പാ​യ​യൂ​ന്നി​ന്മേ​ല്ക്കു​ത​ന്നെ അയാൾ മട​ങ്ങി​ച്ചെ​ന്നു; ആ ചാ​വാൻ​പോയ മനു​ഷ്യ​നേ​യും അങ്ങോ​ട്ടു വലി​ച്ചേ​റ്റി; ശക്തി വീ​ണു​കി​ട്ടു​വാ​നാ​യി അയാൾ ആ മനു​ഷ്യ​നെ പി​ടി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു നി​ന്നു; എന്നി​ട്ട് അയാ​ളെ​യു​മെ​ടു​ത്ത് നമ്മു​ടെ തട​വു​പു​ള്ളി പാ​യ​യൂ​ന്നി​ന്മേ​ലൂ​ടെ നട​ന്നു തല​പ്പ​ല​ക​യി​ലെ​ത്തി, അവി​ടെ​നി​ന്നു മു​ക​ളിൽ​ച്ചെ​ന്നു, കപ്പൽ​ക്കാ​ര​നെ കൂ​ട്ടു​കാർ​വ​ശം ഏല്പി​ച്ചു.

ആ നി​മി​ഷ​ത്തിൽ ആൾ​ക്കൂ​ട്ടം ആർ​ത്തു​വി​ളി​ച്ചു; പഴയ തട​വു​പു​ള്ളി​പ്പാ​റാ​വു​കാർ കര​ഞ്ഞു​പോ​യി; പാ​താ​റിൽ​വെ​ച്ചു​ത​ന്നെ സ്ത്രീ​കൾ അന്യോ​ന്യം പി​ടി​ച്ചു പൂ​ട്ടി; ഒരു വാ​ത്സ​ല്യ​പൂർ​വ​മായ ദേ​ഷ്യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി എല്ലാ​വ​രും ഒന്നി​ച്ചു വി​ളി​ച്ചു പറ​ഞ്ഞു; ‘ആ മനു​ഷ്യ​ന്നു മാ​പ്പു കൊ​ടു​ക്കുക!’

ഈയി​ട​യ്ക്ക് അയാൾ തന്റെ കൂ​ട്ടു​കാ​രോ​ടു ചേ​രാൻ​വേ​ണ്ടി കീ​ഴ്പോ​ട്ടി​റ​ങ്ങി വേ​ഗ​ത്തിൽ എത്തു​വാൻ​വേ​ണ്ടി അയാൾ കപ്പൽ​പ്പാ​യ്ക്കോ​പ്പി​ലേ​ക്ക് ചാടി. ചു​വ​ട്ടി​ലു​ള്ള ഒരു പാ​യ​യൂ​ന്നി​ന്മേ​ലൂ​ടേ പാ​ഞ്ഞു; എല്ലാ​വ​രും അയാ​ളു​ടെ പോ​ക്കു സൂ​ക്ഷി​ച്ചു. അതി​നി​ട​യ്ക്കു പെ​ട്ടെ​ന്ന് എല്ലാ​വർ​ക്കും പേ​ടി​പി​ടി​ച്ചു; ക്ഷീ​ണി​ച്ചു​പോ​യി​ട്ടോ അതോ തല​തി​രി​ഞ്ഞി​ട്ടോ അയാൾ സം​ശ​യി​ക്കു​ക​യും കാ​ലി​ട​റി വീഴാൻ തു​ട​ങ്ങു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്ന​തു കണ്ടു എന്ന് അവർ​ക്കു തോ​ന്നി. ഉത്ത​ര​ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​മെ​ല്ലാം​കൂ​ടി ഒരു നി​ല​വി​ളി നി​ല​വി​ളി​ച്ചു. ആ തട​വു​പു​ള്ളി വെ​ള്ള​ത്തിൽ മറി​ഞ്ഞു.

ആ വീഴ്ച അത്യ​പ​ക​ട​മാ​യി​രു​ന്നു. ആൾ​ഗെ​സിറ പട​ക്ക​പ്പൽ ഓറി​യോ​ങ് കപ്പ​ലോ​ടു ചേർ​ത്താ​ണു് നങ്കൂ​ര​മി​ട്ടി​രു​ന്ന​ത്, ആ ഭാ​ഗ്യം​കെ​ട്ട മനു​ഷ്യൻ രണ്ടു കപ്പ​ലു​ക​ളു​ടേ​യും നടു​ക്കു പെ​ട്ടു. നാ​ലു​പേർ ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ ഒരു ബോ​ട്ടി​ലേ​ക്ക് ഒരു ചാ​ട്ടം ചാടി; എല്ലാ​വ​രു​ടേ​യും മന​സ്സിൽ വീ​ണ്ടും അത്യുൽ​ക്ക​ണ്ഠ കയറി; ആ മനു​ഷ്യൻ പൊ​ന്തി​യി​ല്ല; ഒരെ​ണ്ണ​പ്പീ​പ്പ​യി​ലേ​ക്കാ​ണു് മറി​ഞ്ഞ​തെ​ന്ന​പോ​ലെ ഒരു പൊ​ള്ള​കൂ​ടി​യു​ണ്ടാ​കാ​തെ അയാൾ കടലിൽ മറ​ഞ്ഞു; അവർ തപ്പി​നോ​ക്കി, മു​ങ്ങി​നോ​ക്കി. വെ​റു​തെ. വൈ​കു​ന്നേ​ര​മാ​കു​ന്ന​തു​വ​രെ ശവം​കൂ​ടി കി​ട്ടി​യി​ല്ല.

പി​റ്റേ​ദി​വ​സം തൂ​ലോ​ങ് പത്രം ഈ വരികൾ അച്ച​ടി​ച്ചു:—

‘1823 നവേ​മ്പർ 17. ഇന്ന​ലെ ഓറി​യോ​ങ് കപ്പ​ലിൽ പണി​യെ​ടു​ക്കാൻ വരു​ത്തി​യി​രു​ന്ന കൂ​ട്ട​ത്തിൽ​പ്പെ​ട്ട ഒരു തട​വു​പു​ള്ളി, ഒരു കപ്പൽ​ക്കാ​ര​നെ രക്ഷ​പ്പെ​ടു​ത്തി തി​രി​ച്ചു​പോ​രു​ന്ന വഴി​ക്കു കടലിൽ വീണു മു​ങ്ങി​ച്ച​ത്തു​പോ​യി. ശവം ഇതേ​വ​രെ കണ്ടു​കി​ട്ടി​യി​ല്ല; ആയു​ധ​ശാ​ല​യ്ക്ക​ടു​ത്തു​ള്ള കല്ലിൻ​കൂ​ട്ട​ത്തിൽ പെ​ട്ടി​രി​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു; ഈ മനു​ഷ്യ​ന്റെ തട​വു​പു​ള്ളി നമ്പർ 9,430 ആണ്; പേർ​ഴാ​ങ് വാൽ​ഴാ​ങ്.’

കു​റി​പ്പു​കൾ

[3] ഡെ​സ്കാ​മി​സാ​ഡോ എന്ന വാ​ക്കി​നർ​ത്ഥം ഒരു സ്പെ​യിൻ​കാ​രൻ ഇര​പ്പാ​ളി എന്നാ​ണു് ഈ വാ​ക്ക് ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ത്തിൽ പ്ര​വർ​ത്തി​ക്കു​ന്ന​വർ​ക്കു​ള്ള പേ​രാ​യി​ത്തീർ​ന്നി​രി​ക്കു​ന്നു സ്പെ​യി​നിൽ നട​പ്പു​ള്ള ഈ പേ​രി​ന്റെ പര്യാ​യ​മാ​ണു് ഫ്രാൻ​സി​ലെ സാൻ​സ്ക്യൂ​ലോ​ട്ടു് ഇതിനു ശരി​ക്കു​ള്ള അർ​ത്ഥം കാ​ലു​റ​യി​ല്ലാ​ത്ത​വൻ എന്നാ​ണു്.

[4] ഈ ചാ​റൽ​സു് ആൽ​ബർ​ട്ടു് പി​ന്നീ​ടു് വി​ക്ടോ​റിയ ചക്ര​വർ​ത്തി​നി​യു​ടെ ഭർ​ത്താ​വാ​യി.

[5] സ്പെ​യി​നി​ലെ ഒരു സം​സ്ഥാ​നം ഇതു ഫ്രാൻ​സു് പി​ടി​ച്ച​ട​ക്കി ഫ്രാൻ​സി​നോ​ടെ​തിർ​ത്തു സാ​റ​ഗോ​സാ സം​സ്ഥാ​ന​ത്തെ രക്ഷി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​നി​ന്ന പ്ര​സി​ദ്ധ​രാ​ജാ​ഭി​മാ​നി​യും സൈ​ന്യാ​ധി​പ​നും.

[6] ‘ജൂ​ലാ​യി​യി​ലെ ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​നം’ എന്നു പ്ര​സി​ദ്ധ​മായ 1830-ലെ ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ത്തിൽ പത്താ​മൻ ഷാർൾ എന്ന രാ​ജാ​വി​നെ രാ​ജ്യ​ഭ്ര​ഷ്ട​നാ​ക്കി, ‘പൗ​ര​രാ​ജാ​വു്’ എന്നു പറ​യ​പ്പെ​ട്ട ലൂയി ഫി​ലി​പ്പി​നെ ഫ്രാൻ​സു് തന്റെ രാ​ജാ​വാ​ക്കി​വാ​ഴി​ച്ചു.

[7] ഏക​ദേ​ശം ഒന്നേ​മു​ക്കാ​ലേ അര​യ്ക്കാൽ നാഴിക നീ​ള​വും വീ​തി​യും കനവും.

[8] അമേ​രി​ക്ക ആദ്യ​മാ​യി കണ്ടു​പി​ടി​ച്ച സു​പ്ര​സി​ദ്ധ​നായ കപ്പ​ലോ​ട്ട​ക്കാ​രൻ.

[9] ഹോ​ള​ണ്ടു​കാ​ര​നായ ഒരു കപ്പൽ​സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ.

Colophon

Title: Les Miserables (ml: പാ​വ​ങ്ങൾ).

Author(s): Victor Hugo.

First publication details: Mathrubhumi; Kozhikkode, Kerala; Book 2, Part 2; 1925.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Novel, Les Miserable, Victor Hugo, വി​ക്തോർ യൂഗോ, പാ​വ​ങ്ങൾ, നാ​ല​പ്പാ​ട്ടു് നാ​രാ​യണ മേനോൻ, വി​വർ​ത്ത​നം, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: August 30, 2021.

Credits: The text of the original item is in the public domain. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-SA 4​.0). Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: Le Miserables, a photograph by Otterbein University, Theatre and Dance, USA (2018). The picture is a photograph of a scene from Les Miserables, a theatrical performance of Theatre and Dance group of Otterbein University, USA. The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Typesetter: Sayahna Foundation; Editor: PK Ashok; Translation: Nalappatt Narayana Menon; Digitizer: KB Sujith; Processed by: JN Jamuna, LJ Anjana, KB Sujith; Encoding: CV Radhakrishnan.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.