SFNസാ​യാ​ഹ്ന ഫൌ​ണ്ടേ​ഷൻ
images/hugo-23.jpg
Le Miserables, a photograph by Otterbein University, Theatre and Dance, USA (2018).
4.1.5
ചരി​ത്ര​ത്തി​ന്റെ ഉറ​വു​സ്ഥ​ല​വും ചരി​ത്ര​ത്താൽ വി​ല​വെ​ക്ക​പ്പെ​ടാ​ത്ത​തു​മായ വാ​സ്ത​വാ​വ​സ്ഥ

ഏപ്രിൽ​മാ​സാ​വ​സാ​ന​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി സക​ല​വും അങ്ങേ അറ്റ​ത്തെ​ത്തി. നുര പൊ​ന്തി​യി​രു​ന്ന​തു തി​ള​ച്ചു​മ​റി​യ​ലാ​യി. 1830 മു​തൽ​ക്കു​ത​ന്നെ ചി​ല്ലറ ലഹളകൾ അവി​ട​വി​ടെ ഉണ്ടാ​യി​ക്കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു; അവ ക്ഷ​ണ​ത്തിൽ അമർ​ത്ത​പ്പെ​ടും; പക്ഷേ, എപ്പോ​ഴും പു​തു​താ​യി പു​റ​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടേ​യി​രി​ക്കും—അടി​യിൽ പര​ക്കെ തീ​പ്പി​ടി​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ടെ​ന്നു​ള്ള​തി​ന്റെ അട​യാ​ളം. ഭയ​ങ്ക​ര​മായ എന്തോ ഒന്ന് അണി​യ​റ​യിൽ തെ​യ്യാ​റാ​വു​ന്നു​ണ്ട്. വന്നേ​ക്കാ​വു​ന്ന ഒരു ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ അപ്പോ​ഴും അവ്യ​ക്ത​ങ്ങ​ളും അപൂർ​ണ്ണ​മാ​യി​മാ​ത്രം തെ​ളി​വേ​റ്റ​വ​യു​മായ മു​ഖാ​വ​യ​വ​ങ്ങ​ളെ ഓരോ​നോ​ക്കു കാണാം. ഫ്രാൻ​സ് പാ​രി​സ്സി​ന്റെ​മേൽ ഒരു കണ്ണൂ​ന്നി; പാ​രി​സ്സ് സാങ്-​അന്താങ്ങിലും കണ്ണു​വെ​ച്ചു.

ഒരു മങ്ങിയ വെ​ളി​ച്ചം മാ​ത്രം കാ​ണി​ച്ചി​രു​ന്ന സാങ്-​അന്താങ് ആളി​ക്ക​ത്താൻ ആരം​ഭി​ച്ചു.

റ്യൂ ദ് ഷാ​റോ​ന്നി​ലെ വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​കൾ (ഈ രണ്ടു വി​ശേ​ഷ​ങ്ങ​ളു​ടെ യോ​ജി​പ്പു വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി​യാ​കു​മ്പോൾ കു​റെ​യ​ധി​കം അസാ​ധാ​ര​ണ​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും) സൗ​ഗ​ര​വ​ങ്ങ​ളും ലഹ​ള​മ​യ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി.

അവി​ടെ​വെ​ച്ചു ഭര​ണാ​ധി​കാ​രം ശരി​ക്കു സ്പ​ഷ്ട​മാ​യി വി​ചാ​രണ ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ടു അവി​ടെ​വെ​ച്ച് ആളുകൾ യു​ദ്ധം​ചെ​യ്ക​യോ മി​ണ്ടാ​തി​രി​ക്ക​യോ വേ​ണ്ട​തെ​ന്ന​കാ​ര്യം പര​സ്യ​മാ​യി വാ​ദ​പ്ര​തി​വാ​ദ​ത്തി​നെ​ടു​ത്തു. പിൻ​ക​ട​ക​ളിൽ​വെ​ച്ചു, കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു തങ്ങൾ ആദ്യ​ത്തെ വിളി കേട്ട തെ​രു​വീ​ഥി​ക​ളി​ലെ​ത്തി​ക്കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്നും ‘ശത്രു​ക്ക​ളു​ടെ എണ്ണം നോ​ക്കാ​തെ യു​ദ്ധം ചെ​യ്തു​കൊ​ള്ളാ’മെ​ന്നും സത്യം ചെ​യ്യി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഈ ഏർ​പ്പാ​ടു ചെ​യ്തു​ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ, വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​യു​ടെ മൂ​ല​യ്ക്ക​ലി​രി​ക്കു​ന്ന ഒരാൾ ‘ഒരു ചി​ല​മ്പ​നൊ​ച്ച’യിൽ പറയും: ‘മന​സ്സി​ലാ​യോ നി​ങ്ങൾ സത്യം ചെ​യ്തു!’

ചി​ല​പ്പോൾ ആളുകൾ മു​കൾ​നി​ല​യി​ലേ​ക്കും, മു​ക​ളി​ലു​ള്ള ഒരു സ്വ​കാ​ര്യ​മു​റി​യി​ലേ​ക്കും, ചെ​ല്ലും; പി​ന്നെ അവി​ടെ​വെ​ച്ചു ‘ഫ്രീ​മേ​സൺ’കാ​രു​ടെ മട്ടി​ലു​ള്ള ചി​ല​ഗൂ​ഢ​വി​ദ്യ​കൾ നട​ക്കു​ക​യാ​യി. ‘ദീ​ക്ഷാ​ക​ല​ശ​മാട’പ്പെ​ട്ട​വ​രെ​ക്കൊ​ണ്ടു തങ്ങൾ​ക്കെ​ന്ന​പോ​ലെ കു​ടും​ബ​ങ്ങ​ളി​ലെ അച്ഛ​ന്മാർ​ക്കു​വേ​ണ്ടി എല്ലാ സാ​ഹാ​യ്യ​വും ചെ​യ്തു​തു​കൊ​ള്ളാ​മെ​ന്ന് അവർ സത്യം ചെ​യ്യി​ക്കും. ഇതാ​യി​രു​ന്നു സത്യ​വാ​ച​കം.

കു​ടി​മു​റി​ക​ളിൽ​വെ​ച്ചു ‘നാ​ശ​ക​ര​ങ്ങ​ളായ’ലഘു​പ്ര​തി​ക​കൾ വാ​യി​ക്ക​പ്പെ​ടും. അവ ഗവർ​മെ​ണ്ടി​നെ പു​ച്ഛ​ത്തോ​ടു​കു​ടി ഗണി​ച്ചു എന്ന് അന്ന​ത്തെ ഒരു നി​ഗൂ​ഢ​മായ സം​ഭ​വ​ക്കു​റി​പ്പു് പറ​യു​ന്നു.

താഴെ കാ​ണു​ന്ന​വി​ധ​മു​ള്ള വാ​ക്കു​കൾ അവിടെ കേൾ​ക്കാം—‘എനി​ക്കു നേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ പേ​ര​റി​വി​ല്ല. നമ്മു​ടെ കൂ​ട്ടു​കാർ​ക്കു രണ്ടു മണി​ക്കൂർ മു​മ്പ​ല്ലാ​തെ ദിവസം തന്നെ മന​സ്സി​ലാ​വി​ല്ല.’ ഒരു കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രൻ പറ​ഞ്ഞു: ‘നമ്മൾ മു​ന്നൂ​റു​പേ​രു​ണ്ട്; ഓരോ​രു​ത്ത​നും മു​ന്നു സൂ വീ​ത​മെ​ടു​ക്കുക; അപ്പോൾ മരു​ന്നും ഉണ്ട​ക​ളും വാ​ങ്ങി​ക്കാൻ ഒരു നൂ​റ്റ​മ്പ​തു ഫ്രാ​ങ്കാ​യി.’

മറ്റൊ​രാൾ പറ​ഞ്ഞു: ഞാൻ ആറു​മാ​സ​ത്തെ ഇട ചോ​ദി​ക്കു​ന്നി​ല്ല; രണ്ടു​മാ​സം കൂടി വേ​ണ്ടാ. ഒരു പതി​ന​ഞ്ചു ദി​വ​സ​ത്തി​നു​ള്ളിൽ നമു​ക്കു ഗവർ​മെ​ണ്ടോ​ടു നേരും കി​ട​യു​മാ​യി നി​ല്ക്ക​ണം. ഇരു​പ​ത്താ​യ്യി​രം ആളാ​യാൽ നമു​ക്കു പൊ​രു​താം. മറ്റൊ​രാൾ പറ​ഞ്ഞു; ‘ഞാൻ രാ​ത്രി​യിൽ ഉറ​ങ്ങാ​റി​ല്ല; രാ​ത്രി മു​ഴു​വ​നും തി​ര​യു​ണ്ടാ​ക്കു​ക​യാ​ണ്.’ ‘ഇട​ത്ത​ര​ക്കാ​രു​ടെ മട്ടി​ലും നല്ല പു​റം​കു​പ്പാ​യ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി​യു’മുള്ള ആളുകൾ ഇട​യ്ക്കു വന്നു കു​ഴ​പ്പ​മു​ണ്ടാ​ക്കും, അവർ ‘കൽ​പി​ക്കു​ന്ന’മട്ടോ​ടു​കു​ടി ഏറ്റ​വും വലിയ പ്ര​ധാ​നർ​ക്കു കൈ​കൊ​ടു​ത്തു മട​ങ്ങി​പ്പോ​വും. അവർ പത്തു​നി​മി​ഷ​ത്തി​ല​ധി​കം നി​ല്ക്കി​ല്ല. ഒരു താന്ന സ്വ​ര​ത്തിൽ സാ​ര​ഗർ​ഭ​ങ്ങ​ളായ ചില അഭി​പ്രാ​യ​പ്ര​ക​ട​ന​ങ്ങൾ നട​ക്കും. ‘കെ​ണി​യൊ​ക്കെ ശരി​യാ​യി, കാ​ര്യം ശരി​പ്പെ​ട്ടു.’ അവി​ടെ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്ന ഒരാ​ളു​ടെ വാ​ക്കു കടം വാ​ങ്ങു​ന്ന​പ​ക്ഷം, ‘അവി​ടെ​യു​ള്ള​വ​രെ​ല്ലാം ഇതു വെ​വ്വേ​റെ മന്ത്രി​ച്ചു.’ ആവേ​ശം​ക​യ​റൽ അത്ര​യ​ധി​ക​മാ​യി​രു​ന്നു— ഒരു ദിവസം ഒരു കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രൻ വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​യി​ലു​ള്ള എല്ലാ​വ​രു​ടേ​യും മുൻ​പിൽ വെ​ച്ച് ഇങ്ങ​നെ ഉച്ച​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു: ‘നമു​ക്ക് ആയു​ധ​മി​ല്ല​ല്ലോ!’ കൂ​ട്ടു​കാ​രിൽ ഒരാൾ പറ​ഞ്ഞു: ‘പട്ടാ​ള​ക്കാ​രു​ടെ വശ​മു​ണ്ട്!’ അയാൾ താ​ന​റി​യാ​തെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, ബോ​നാ​പ്പാർ​ത്ത് ഇറ്റ​ലി​യി​ലു​ള്ള തന്റെ സൈ​ന്യ​ത്തോ​ടു ചെയ്ത വി​ളം​ബ​ര​ത്തി​ന് ആവിധം ഒര​നു​ക​ര​ണ​ക​വി​ത​യു​ണ്ടാ​ക്കി. ‘എന്തെ​ങ്കി​ലും ഒരു നി​ഗൂ​ഢ​ത​ര​മായ കാ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ’ ഒരു സം​ഭ​വ​ക്കു​റി​പ്പിൽ പറ​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്നു. ‘അവർ അത​ന്യോ​ന്യം പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തി​രു​ന്നി​ല്ല.’ അവർ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു നോ​ക്കു​മ്പോൾ അവർ​ക്കു മറ​ച്ചു​വെ​യ്ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തെ​ന്താ​ണെ​ന്നു മന​സ്സി​ലാ​ക്കാൻ പ്ര​യാ​സ​മു​ണ്ട്.

ഈ യോ​ഗം​കൂ​ട​ലു​കൾ ചി​ല​പ്പോൾ കാ​ലാ​നു​ക്ര​മ​മാ​യി​രി​ക്കും. ചില യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ ആകെ എട്ടോ പത്തോ പേ​രി​ല​ധി​കം ഹാ​ജ​രു​ണ്ടാ​യി​രി​ക്കി​ല്ല; അവ​രെ​ല്ലാം എപ്പോ​ഴും ഒരേ കൂ​ട്ടർ​ത്ത​ന്നെ​യാ​യി​രി​ക്കും​താ​നും. മറ്റു ചില യോ​ഗ​ങ്ങ​ളിൽ വേ​ണ​മെ​ന്നു തോ​ന്നി​വ​യർ​ക്കെ​ല്ലാം ചെ​ല്ലാം; അങ്ങ​നെ മുറി മു​ഴു​വ​നും നി​റ​ഞ്ഞു, ചെ​ല്ലു​ന്ന​വ​രൊ​ക്കെ നി​ല്ക്കേ​ണ്ടി​വ​ന്നേ​ക്കും. ചിലർ ഉത്ക​ണ്ഠ​കൊ​ണ്ടും അത്യാർ​ത്തി​കൊ​ണ്ടും വന്ന​താ​യി​രി​ക്കും; മറ്റു ചിലർ തങ്ങ​ളു​ടെ പണി​സ്ഥ​ല​ത്തേ​ക്കു​ള്ള വഴി അതി​ലെ​യാ​യ​തു​കൊ​ണ്ടും. ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​കാ​ല​ത്തെ​പ്പോ​ലെ, ഈ വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​ക​ളിൽ ചി​ല​തിൽ സ്വ​രാ​ജ്യ​സ്നേ​ഹ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ സ്ത്രീ​ക​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു; അവർ പു​തു​താ​യി വന്ന​വ​രെ ആലിം​ഗ​നം ചെ​യ്യും.

മറ്റ് അർ​ത്ഥ​വ​ത്തായ സം​ഗ​തി​കൾ വെ​ളി​പ്പെ​ട്ടു.

ഒരാൾ ഒരു ചാ​രാ​യ​ക്ക​ട​യിൽ വരും, കു​ടി​ക്കും, ഇതും​പ​റ​ഞ്ഞു മട​ങ്ങി​പ്പോ​വും; ‘ഹേ, ഷാ​പ്പു​കാ​രൻ, നി​ങ്ങൾ​ക്കു വരാ​നു​ള്ള സം​ഖ്യ​യെ ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​നം തന്നു തീർ​ക്കും.’

റ്യൂ ദ് ഷാ​റോ​ന്നിൽ എതി​രാ​യു​ള്ള വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​യ്ക്കു മുൻ​പിൽ ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ക​സം​ഘ​ത്തി​ന്റെ ആൾ​ക്കാ​രെ നിർ​ത്തി​യി​രു​ന്നു. അവ​രു​ടെ തൊ​പ്പി​ക​ളി​ലി​ട്ടാ​ണ് നറു​ക്കെ​ടു​ക്കാ​റ്.

റ്യൂ ദ് കോ​ത്തിൽ​വെ​ച്ച് അഭ്യാ​സം നട​ത്തി​യി​രു​ന്ന വാൾ​പ്പ​യ​റ്റാ​ശാ​ന്റെ വീ​ട്ടിൽ കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാർ യോഗം കൂടും. അവിടെ മര​വാ​ളു​കൾ, ചൂ​ര​ലു​കൾ, പന്തീ​രാൻ​വ​ടി​കൾ, കള​രി​വാ​ളു​കൾ എന്നി​ങ്ങ​നെ ശത്രു​ക്ക​ളിൽ​നി​ന്നു പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത ആയുധ പര​മ്പ​ര​യു​മു​ണ്ട്. ഒരു ദിവസം കള​രി​വാ​ളു​ക​ളു​ടെ ഉറ​ക്കു​ടു​ക്കു​ക​ളൂ​രി.

ഒരു കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രൻ പറ​ഞ്ഞു: ‘ഞങ്ങൾ ഇരു​പ​ത്ത​ഞ്ചു പേ​രു​ണ്ട്, പക്ഷേ, എന്നെ അവർ കണ​ക്കാ​ക്കു​ന്നി​ല്ല; എന്നെ ഒരു യന്ത്ര​മാ​യി​ട്ടാ​ണ് വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​ത്!’ പി​ന്നീ​ട് ആ യന്ത്രം കെ​നി​സെ​യാ​യി.

കാ​ച്ചി​യെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന ആ അവ​സാ​ന​മ​റ്റ വസ്തു​ക്കൾ പതു​ക്കെ​ക്കൊ​ണ്ട് അഭൂ​ത​പൂർ​വ്വ​വും അനിർ​വ​ച​നീ​യ​വു​മായ ഒരു കു​പ്ര​സി​ദ്ധി​യെ സമ്പാ​ദി​ച്ചു. ഉമ്മ​റം അടി​ച്ചു​വാ​രി​യി​രു​ന്ന ഒരു സ്ത്രീ മറ്റൊ​രു​വ​ളോ​ടു പറ​ഞ്ഞു: ‘കു​റേ​ക്കാ​ല​മാ​യി​ട്ട് ഒരു വലിയ സംഘം കൊ​ണ്ടു​പി​ടി​ച്ച് തി​ര​യു​ണ്ടാ​ക്കി​വ​രു​ന്നു​ണ്ട്.’ തെ​രു​വീ​ഥി​ക​ളു​ടെ നടു​ക്കു രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ക​ക്ഷി​സം​ഘ​ങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള വി​ളം​ബ​ര​ങ്ങൾ കാണാം. ഈ വി​ളം​ബ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൊ​ന്നിൽ ഇങ്ങ​നെ ഒപ്പി​ട്ടു കണ്ടു: ബുർ​ത്തോ, വീ​ഞ്ഞു​ക​ച്ച​വ​ട​ക്കാ​രൻ.

ഒരു ദിവസം, കഴു​ത്തു​പ​ട്ട​യു​ടെ ഛാ​യ​യിൽ താ​ടി​വ​ളർ​ത്തി ഇറ്റ​ലി​ക്കാ​ര​ന്റെ ഉച്ചാ​ര​ണ​ത്തോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒരാൾ മാർ​ഷെ​ലെ​മ്പാ എന്ന പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​ള്ള ഒരു കല്ലു​ക​ട്ടി​ള​മേൽ കയ​റി​നി​ന്ന്, എന്തോ നി​ഗൂ​ഢ​ശ​ക്തി​യിൽ​നി​ന്നു പു​റ​പ്പെ​ട്ട​താ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നിയ ഒര​സാ​ധാ​ര​ണ​രേഖ ആളു​ക​ളെ ഉച്ച​ത്തിൽ വാ​യി​ച്ചു കേൾ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്നു. ആൾ​ക്കൂ​ട്ട​ങ്ങൾ അയാ​ളു​ടെ ചു​റ്റും​കൂ​ടി അഭി​ന​ന്ദി​ച്ചു.

ആൾ​ക്കു​ട്ട​ത്തെ ഏറ്റ​വു​മ​ധി​കം ഇള​ക്കി​ത്തീർ​ത്ത വാ​ച​ക​ങ്ങ​ളെ വേ​റെ​യെ​ടു​ത്തു കു​റി​ച്ചു​വെ​ച്ചി​രു​ന്നു: ‘നമ്മു​ടെ പ്ര​മാ​ണ​ങ്ങ​ളെ തട​യു​ന്നു, നമ്മു​ടെ വി​ളം​ബ​ര​ങ്ങ​ളെ ചീ​ന്തി​ക്ക​ള​യു​ന്നു, നമ്മു​ടെ പര​സ്യം പതി​ക്കു​ന്ന​വ​രെ ഒറ്റു​നി​ന്നു പി​ടി​ച്ചു​ജ​യി​ലി​ലി​ടു​ന്നു’—‘പരു​ത്തി​വി​ല​യിൽ ഇയ്യി​ടെ​യു​ണ്ടായ ഇടിവ് നമു​ക്ക് അനവധി ഇട​നി​ല്പു​കാ​രെ തന്നി​രി​ക്കു​ന്നു.’ ‘രാ​ജ്യ​ങ്ങൾ​ക്കു ശോ​ഭ​ന​മായ ഭാ​വി​യെ ഉണ്ടാ​ക്കി വെ​യ്ക്കു​ന്ന​തു മോ​ശ​ക്കാ​രായ നമ്മു​ടെ ഇട​യിൽ​നി​ന്നാ​ണ്.’ ‘മാ​റ്റ​മി​ല്ലാ​ത്ത നി​ശ്ച​യ​ങ്ങൾ ഇതാ: ഒന്നു​കിൽ ഊർ​ദ്ധ്വ​ഗ​തി, അല്ലെ​ങ്കിൽ അധോ​ഗ​തി; ഒന്നു​കിൽ ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​നം, അല്ലെ​ങ്കിൽ എതിർ​പ​രി​വർ​ത്ത​നം. നമ്മു​ടെ കാ​ല​ത്തു നമു​ക്ക് ആല​സ്യ​ത്തി​ലോ സ്ഥാ​വ​ര​ത്വ​ത്തി​ലോ വി​ശ്വാ​സ​മി​ല്ല. ജന​ങ്ങൾ​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യോ ജന​ങ്ങൾ​ക്കെ​തി​രാ​യോ, ഇതേ ചോ​ദ്യ​മു​ള്ളു. മറ്റൊ​ന്നി​ല്ല.’—‘ഞങ്ങൾ നി​ങ്ങൾ​ക്കു കൊ​ള്ളു​ക​യി​ല്ലെ​ന്നാ​വു​ന്ന​തെ​ന്നോ അന്നേ​ദി​വ​സം ഞങ്ങ​ളെ തകർ​ത്തു​ക​ള​യുക; പക്ഷേ, അതു​വ​രെ ഞങ്ങ​ളെ മു​മ്പോ​ട്ടു നട​ക്കാൻ സഹാ​യി​ക്ക​ണം.’ ഇതൊ​ക്കെ പച്ച​പ്പ​ക​ലാ​ണ്.

കു​റേ​ക്കൂ​ടി ധൃ​ഷ്ട​ങ്ങ​ളായ മറ്റു ചില പ്ര​വൃ​ത്തി​കൾ അവ​യു​ടെ ധൃ​ഷ്ടത കാരണം ജന​ങ്ങ​ളു​ടെ ദൃ​ഷ്ടി​യിൽ ശങ്ക ജനി​പ്പി​ച്ചു. 1832 ഏപ്രിൽ 4-ാംനു ഒരു വഴി പോ​ക്കൻ റ്യു സാങ് - മാർ​ഗ്യു​റീ​ത്തി​ലെ വഴി​മൂ​ല​യ്ക്ക​ലു​ള്ള ഒരു തറയിൽ കയ​റി​നി​ന്നു വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​ഞ്ഞു: ‘ഞാൻ ഒരു ബബു​ക​ക്ഷി​ക്കാര [1] നാണ്.’പക്ഷേ, ബബു​വി​നു പി​ന്നിൽ ആളുകൾ ഗി​ക്കെ​യെ [2] മണ​ത്ത​റി​ഞ്ഞു.

മറ്റു പല​തി​ന്നി​ട​യിൽ ഈ മനു​ഷ്യൻ പറ​ഞ്ഞു: ‘സ്വ​ത്തു​ക്ക​ളെ നശി​പ്പി​ക്കുക! ഇട​ത്തു​ഭാ​ഗ​ത്തു​ടെ​യു​ള്ള എതിർ​ക്കൽ ഭീ​രു​ത്വ​വും വഞ്ച​ന​യു​മാ​ണ്. വല​ത്തു​പു​റ​ത്തു നി​ല്ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള​പ്പോൾ അതു ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ത്തെ​പ്പ​റ്റി പ്ര​സം​ഗി​ക്കു​ന്നു; തോ​ല്ക്കാ​തെ കഴി​ക്കാൻ​വേ​ണ്ടി അതു പൊ​തു​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാഗം പറ​ക​യാ​ണ്; യു​ദ്ധം ചെ​യ്യേ​ണ്ടി​വ​രാ​തെ കഴി​ക്കാൻ​വേ​ണ്ടി അതു രാ​ജ​ക​ക്ഷി​യാ​വു​ന്നു. പ്ര​ജാ​ധി​പ​ത്യ​ക്കാർ തൂ​വ​ലു​ക​ളോ​ടു​കു​ടിയ മൃ​ഗ​ങ്ങ​ളാ​ണ്. ഹേ കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രു​ടെ വർ​ഗ്ഗ​ത്തിൽ​പ്പെ​ട്ട പൗ​ര​ന്മാ​രേ, നി​ങ്ങൾ പ്ര​ജാ​ധി​പ​ത്യ​വാ​ദി​ക​ളെ വി​ശ്വ​സി​ക്കാ​തി​രി​ക്കിൻ.’

‘മി​ണ്ട​രു​ത്, ഹേ പൗ​ര​നായ ഒറ്റു​കാ​രൻ!’ ഒരു കൈ​ത്തൊ​ഴിൽ​ക്കാ​രൻ ഉച്ച​ത്തിൽ പറ​ഞ്ഞു.

ഈ വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യൽ​കൊ​ണ്ടു സം​ഭാ​ഷ​ണം അവ​സാ​നി​ച്ചു.

അത്ഭു​ത​ക​ര​ങ്ങ​ളായ സം​ഭ​വ​ങ്ങൾ നട​ന്നു.

രാ​ത്രി​യാ​യ​തോ​ടു​കൂ​ടി, തോ​ട്ടി​ന​ടു​ത്തു​വെ​ച്ച് ഒരു കൂ​ലി​വേ​ല​ക്കാ​രൻ ഒരു മേ​ത്ത​രം ഉടു​പ്പി​ട്ട ആളെ’കണ്ടെ​ത്തി; അയാൾ കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​ര​നോ​ടു ചോ​ദി​ച്ചു: ‘ഹേ പരൻ, എവി​ടേ​ക്കാ​ണ് പോ​കു​ന്ന​ത്?’ ‘സേർ,’ ആ കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രൻ മറു​പ​ടി പറ​ഞ്ഞു, ‘എനി​ക്ക് നി​ങ്ങ​ളു​മാ​യി പരി​ച​യ​പ്പെ​ടാ​നു​ള്ള ഭാ​ഗ്യ​മു​ണ്ടാ​യി​ട്ടി​ല്ല.’ ‘എങ്കി​ലും ഞാൻ നി​ങ്ങ​ളെ നല്ല​വ​ണ്ണ​മ​റി​യും’ അയാൾ തു​ടർ​ന്നു: ‘പേ​ടി​ക്കേ​ണ്ട, ഞാൻ യോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ ഒരാ​ളാ​ണ്. നി​ങ്ങൾ തി​ക​ച്ചും വി​ശ്വ​സ്ത​ന​ല്ലെ​ന്ന് ഒരു ശജം ജനി​ച്ചി​രി​ക്കു​ന്നു. എന്തെ​ങ്കി​ലും പു​റ​ത്താ​ക്കി​യാൽ നി​ങ്ങ​ളു​ടെ​മേൽ കണ്ണു​ണ്ടെ​ന്ന​റി​യാ​മ​ല്ലോ.’ എന്നി​ട്ട് അയാൾ ആ കൂ​ലി​വേ​ല​ക്കാ​ര​ന്നു കൈ കൊ​ടു​ത്ത്, ഇങ്ങ​നെ പറ​ഞ്ഞും​കൊ​ണ്ടു പി​രി​ഞ്ഞു, ‘നമ്മൾ​ക്ക് ഇനി​യും താ​മ​സി​യാ​തെ തമ്മിൽ കാണാം.’

ചെവി കൂർ​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്ന പൊ​ല്ലീ​സ് സൈ​ന്യം വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​ക​ളിൽ​നി​ന്നു മാ​ത്ര​മ​ല്ല, തെ​രു​വു​ക​ളിൽ​നി​ന്നു​കൂ​ടി അസാ​ധാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളായ സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളെ ശേ​ഖ​രി​ച്ചു.

‘വേ​ഗ​ത്തിൽ ചെ​ന്നു​ചേർ​ന്നോ​ളു’, ഒരു നെ​യ്ത്തു​കാ​രൻ ഒരു മന്ത്രി​യോ​ഗാം​ഗ​ത്തോ​ടു പറ​ഞ്ഞു.

‘എന്തി​ന്ന്?’

‘ഒരു വെ​ടി​വെ​പ്പു നട​ക്കാൻ ഭാ​വ​മു​ണ്ട്.

ഇര​പ്പാ​ളി വേ​ഷ​ത്തി​ലു​ള്ള രണ്ടു വഴി​പോ​ക്കർ സ്പ​ഷ്ട​മാ​യി ലഹ​ള​ച്ചു​വ​യു​ള്ള ഈ സ്മ​ര​ണീ​യ​സം​ഭാ​ഷ​ണം നട​ത്തു​ക​യു​ണ്ടാ​യി:

‘നമ്മെ ആർ ഭരി​ക്കു​ന്നു?’

‘മൊസ്യ ഫി​ലി​പ്പ്.

‘അല്ല, നാ​ടു​വാ​ഴി​കൾ.’

ലഹള എന്ന​തു ഞങ്ങൾ ചീത്ത അർ​ത്ഥ​ത്തി​ലാ​ണ് വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​തെ​ന്ന് വി​ചാ​രി​ക്കു​ന്നു​ണ്ടെ​ങ്കിൽ അതു വാ​യ​ന​ക്കാ​രു​ടെ തെ​റ്റാ​ണ്. ലഹള സാ​ധു​ക്ക​ളു​ടേ​താ​ണ്. മറ്റൊ​രു സന്ദർ​ഭ​ത്തിൽ രണ്ടു പേർ നട​ന്നു​പോ​കും വഴി​ക്ക് ഇങ്ങ​നെ പറ​യു​ന്ന​തു കേ​ട്ടു: ‘ഞങ്ങൾ യു​ദ്ധ​ത്തി​നു​വേ​ണ്ട യു​ക്തി​ക​ളൊ​ക്കെ ആലോ​ചി​ച്ചു​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ണ്ട്.’

ദ്യു തു​റോ​ങ് എന്ന പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​ള്ള ഒരു കു​ഴി​യിൽ കു​നി​ഞ്ഞു​നി​ന്നി​രു​ന്ന നാ​ലു​പേർ തമ്മി​ലു​ണ്ടായ ഗൂ​ഢ​സം​ഭാ​ഷ​ണ​ത്തിൽ ഈ താഴെ കാ​ണു​ന്ന ഭാഗം മാ​ത്രം പു​റ​ത്തു കേ​ട്ടു; ഇനി അയാൾ പാ​രി​സ്സിൽ സഞ്ച​രി​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നു​ള്ള എല്ലാ ഏർ​പ്പാ​ടു​ക​ളും ചെ​യ്യ​പ്പെ​ടും.’

ഈ അയാൾ ആരാണ്? ഭയ​ങ്ക​ര​മായ നി​ഗൂ​ഢത.

ആളുകൾ പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്ന​തു​പോ​ലെ, ‘പ്ര​ധാ​ന​നേ​താ​ക്ക​ന്മാർ’ പി​ന്മാ​റി​നി​ന്നു. സാ​ങ്തു​സ്താ​ഷി​ന്ന​ടു​ത്തു​ള്ള ഒരു വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​യിൽ​വെ​ച്ച് അവർ ആലോ​ച​ന​സ​ഭ​കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു എന്നാ​ണ് ഊഹം. റ്യു മൊ​നെ​ത്തു​വിൽ തു​ന്ന​ല്ക്കാ​രു​ടെ സഹാ​യ​യോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ കാ​ര്യ​ദർ​ശി​യായ ഏതോ ഒരു ഓ..., നേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രും സാങ്-​ആന്ത്വാങ്ങിലെ സം​ഘ​വു​മാ​യു​ള്ള ആലോ​ച​ന​ക​ളിൽ പ്ര​ധാന മധ്യ​സ്ഥ​നാ​യി​രു​ന്നു​വെ​ന്നാ​ണ് പ്ര​സി​ദ്ധി.

ഏതാ​യാ​ലും ഈ നേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രെ​സ്സം​ബ​ന്ധി​ച്ചേ​ട​ത്തോ​ളം ഒരു വമ്പി​ച്ച നി​ഗൂ​ഢത എപ്പോ​ഴു​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു; പ്ര​ഭു​യോ​ഗ​ത്തി​നു മുൻ​പാ​കെ വി​ചാ​ര​ണ​യ്ക്കു കൊ​ണ്ടു​ചെ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട ഒരാൾ പി​ന്നീ​ടു പറ​ക​യു​ണ്ടായ ഈ മറു​പ​ടി​ക്കു​ള്ളിൽ തു​ളു​മ്പി​യി​രു​ന്ന അഹ​ങ്കാ​ര​ത്തെ യാ​തൊ​രു വാ​സ്ത​വ​സം​ഭ​വ​ത്തി​നും സാ​ര​മി​ല്ലെ​ന്നാ​ക്കാൻ വയ്യാ:

‘ആരാണ് നി​ങ്ങ​ളു​ടെ നേ​താ​വ്?’

ഞാൻ ആരേ​യും അറി​യി​ല്ല; ഞാൻ ആരേ​യും സ്വീ​ക​രി​ച്ചി​ട്ടു​മി​ല്ല.

സ്വ​ച്ഛ​ങ്ങ​ളെ​ങ്കി​ലും നി​സ്സാ​ര​ങ്ങ​ളായ വാ​ക്കു​ക​ള​ല്ലാ​തെ മറ്റൊ​ന്നും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ചി​ല​പ്പോൾ വെറും സം​സാ​രം, കള്ള​ക്കഥ, കിം​വ​ദ​ന്തി. മറ്റു ചില സൂ​ച​ന​കൾ പു​റ​പ്പെ​ട്ടു​വ​രു​ന്നു.

റ്യൂ ദ് റ്യു​യി​യിൽ പണി​ചെ​യ്തു വന്നി​രു​ന്ന ഒരു ഭവ​ന​ത്തി​ന്റെ പറ​മ്പിൻ ചു​റ്റു​മു​ള്ള വേ​ലി​ക്കു പലക തറ​യ്ക്കു​ന്ന ഒരാ​ശാ​രി, താഴെ കാ​ണു​ന്ന വരികൾ അപ്പോ​ഴും വാ​യി​ക്കാ​വു​ന്ന ഒരു കത്തിൻ​ക​ഷ്ണം അവി​ടെ​നി​ന്നു കണ്ടെ​ടു​ക്കു​ക​യു​ണ്ടാ​യി:

അതാത് സം​ഘ​ങ്ങ​ളു​ടെ വക ഓരോ വകു​പ്പു​ക​ളി​ലേ​ക്ക് പു​തു​താ​യി ആളെ ചേർ​ക്കു​ന്ന​ത് നിർ​ത്തു​വാൻ യോഗം വേണ്ട ഏർ​പ്പാ​ടു​കൾ ചെ​യ്യേ​ണ്ട​താ​ണ്.

ഇങ്ങ​നെ ഒരു ചു​വ​ട്ടിൽ​ക്കു​റി​പ്പും:

റ്യു ദ്യു ഫോബർ ഫാ​സ്പോ​ന്നി​യേ​റിൽ അവി​ടു​ത്തെ ഒരു തോ​ക്കു​പ​ണി​ക്കാ​ര​ന്റെ വീ​ട്ടിൽ അയ്യാ​റാ​യി​രം തോ​ക്കു​ക​ളോ​ളം ശേ​ഖ​രി​ച്ചു​ണ്ടെ​ന്നു ഞങ്ങൾ അറി​ഞ്ഞി​രി​ക്കു​ന്നു. ആ യോ​ഗ​വ​കു​പ്പിൽ തോ​ക്കു​ക​ളി​ല്ല;

ആശാരി പരി​ഭ്ര​മി​ക്കാ​നും ഇതിനെ അയൽ​പ​ക്ക​ക്കാർ​ക്കു കാ​ണി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാ​നു​മു​ണ്ടായ സംഗതി, കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി അപ്പു​റ​ത്തു​നി​ന്ന് ആദ്യ​ത്തേ​തു​പോ​ലെ തന്നെ കീ​റി​യി​ട്ട​തും കു​റേ​ക്കൂ​ടി സാ​ര​ഗർ​ഭ​വു​മായ മറ്റൊ​രു കട​ലാ​സ്സിൻ​ക​ഷ്ണം കണ്ടു​കി​ട്ടി​യ​താ​ണ്; ഈ അസാ​ധാ​രണ രേ​ഖ​കൾ​ക്കു​ള്ള ചരി​ത്ര​സം​ബ​ന്ധി​യായ വി​ല​ക​രു​തി ഞങ്ങൾ അതി​ന്റെ ഒരു നേ​രു​പ​കർ​പ്പു​ത​ന്നെ ഇവിടെ കൊ​ടു​ക്കു​ന്നു:

  • ക്യൂ സി ഡി ഇ – ഈ പട്ടി​ക​യെ മനഃ​പാ​ഠ​മാ​ക്കുക. അതു കഴി​ഞ്ഞു ചീ​ന്തി​ക്ക​ള​യ​ണം. സ്വീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള ആളു​കൾ​ക്കു തങ്ങൾ​ക്കു​ള്ള കല്പ​ന​കൾ നി​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു കി​ട്ടി​ക്ക​ഴി​ഞ്ഞാൽ അവരും. അങ്ങ​നെ​ത​ന്നെ ചെ​യ്യ​ണം.
  • ആരോ​ഗ്യ​വും സാ​ഹോ​ദ​ര്യ​വും, യു ഓ എ ഫ ല.

ഈ നി​ഗൂ​ഢ​മായ കണ്ടു​കി​ട്ടൽ മന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്ന​വർ കു​റ​ച്ചു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തി​നു ശേഷമേ ആ നാലു വലി​യ​ക്ഷ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ സാരം ധരി​ച്ചു​ള്ളു: ക്യു. അയ്യ​ഞ്ചു ഭട​ന്മാ​രു​ടെ നേ​താ​ക്ക​ന്മാർ. സി. നൂ​റു​നൂ​റു ഭട​ന്മാ​രു​ടെ നേ​താ​ക്ക​ന്മാർ, ഡി. പതി​പ്പ​ത്തു​ഭ​ട​ന്മാ​രു​ടെ നേ​താ​ക്ക​ന്മാർ, ഇ. ഒറ്റു​കാർ, അതു​പോ​ലെ,യു ഓ എ ഫ എന്നീ അക്ഷ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ അർ​ത്ഥം ഒരു തി​യ്യ​തി​യാ​യി​രു​ന്നു—1832 ഏപ്രിൽ 15, ഓരോ വലി​യ​ക്ഷ​ര​ത്തി​ന്റേ​യും താഴെ സവി​ശേ​ഷ​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ളോ​ടു​കു​ടിയ പേ​രു​ക​ളും എഴു​ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു. ഇങ്ങ​നെ: ക്യു ബാ​നെ​രൽ. 8 തോ​ക്ക്, 83 തെര. ഒരു വി​ശ്വ​സ്തൻ – സി. ബു​ബി​യെർ 1 കൈ​ത്തോ​ക്ക്, 40 തെര-​ഡി. റോയെ, 1 കള​രി​വാൾ, 1 കൈ​ത്തോ​ക്ക്, റാ​ത്തൽ മരു​ന്ന്—ഇ. തെ​സ്സി​യെ. 1 വാൾ. 1 തെ​ര​പ്പെ​ട്ടി – കണി​ശ​ക്കാ​രൻ - തെ​റ്യു 8 തോ​ക്ക്, ധീരൻ, മറ്റും മറ്റും.

ഒടു​വിൽ അതേ വേ​ലി​ക്കു​ള്ളിൽ​ത്ത​ന്നെ ഈ ആശാരി മൂ​ന്നാ​മ​തൊ​രു കട​ലാ​സ്സു കണ്ടെ​ത്തി; അതിൽ പെൻ​സിൽ​കൊ​ണ്ടാ​ണെ​ങ്കി​ലും വളരെ സ്പ​ഷ്ട​മാ​യി ഈ ഒരു ദുർ​ഗ്ര​ഹ​മായ പട്ടിക എഴു​ത​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്നു:

യു​നി​ത്തെ: ബ്ലാ​ങ്ഷാ​രീ. ഓ-​വകുപ്പ് 6.

ബറ. സ്വാ​സ്. സാൽ-​ഓ-കോത്.

കൊ​ഷ്യു​സ്ക്കോ. കശാ​പ്പു​കാ​രൻ ഓബ്രി?

ജെ. ജെ. ആർ.

കയുസ് ഗ്രാ​ക​സ്.

പരി​ശോ​ധ​നാ​വ​കാ​ശം. ദ്യു ഫോ​ങ്ങ്. നാല്,

‘ഗി​റോൺ​ഡി​സ്റ്റു​ക​ളു​ടെ’ [3] നാശം. ദർബക്. മൊബൊ

വാ​ഷി​ങ്ടൻ. പിൻസൺ. കൈ​ത്തോ​ക്ക്, 86 തെര.

മാ​ര​സെ​യി​ലെ​സ്.

പൊ​തു​ജ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ രാ​ജ്യ​ഭ​ര​ണം. മി​കേ​തി. കെൻ​കാം​പ്വാ വാൾ.

ഹോഷ്.

മാർസോ പ്ലാ​റ്റോ എ: വകു​പ്പ്

വാർസോ. പെ​രു​മ്പ​റ​ക്കാ​രൻ തി​ല്ലി.

ഈ പട്ടിക സം​ഗ​തി​വ​ശാൽ കി​ട്ടിയ മര്യാ​ദ​ക്കാ​രായ ഇട​ത്ത​ര​ക്കാർ​ക്ക് അതി​ന്റെ അർ​ത്ഥം മന​സ്സി​ലാ​യി. ‘മനു​ഷ്യാ​വ​കാ​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ക​സംഘ’ത്തി​ലെ നാലാം ഭാ​ഗ​ത്തി​ലെ വകു​പ്പു​ക​ളു​ടെ മു​ഴു​വ​നും പേരും അതാതു വകു​പ്പു​ക​ളു​ടെ നേ​താ​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ പേരും മേൽ​വി​ലാ​സ​വും കാ​ണി​ക്കു​ന്ന​താ​യി​രു​ന്നു അത്. നി​ഗൂ​ഢ​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്ന ഇവ​യെ​ല്ലാം ഇന്നു ചരി​ത്ര​മ​ല്ലാ​തെ മറ്റൊ​ന്നു​മ​ല്ലാ​താ​യി​ത്തീർ​ന്നി​ട്ടു​ള്ള സ്ഥി​തി​ക്ക് ഞങ്ങൾ​ക്ക് ഇവയെ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കാം. ഈ കട​ലാ​സ്സു കണ്ടു​കി​ട്ടി​യ​തി​നു മുൻ​പാ​യി ‘മനു​ഷ്യാ​വ​കാശ സം​ര​ക്ഷ​ക​സം​ഘം’ സ്ഥാ​പി​ച്ചി​രി​ക്ക​ണം എന്നു​കൂ​ടി പറ​യാ​വു​ന്ന​താ​ണ്. ഒരു​സ​മ​യം ഇതൊരു കര​ടു​പ​കർ​പ്പു​മാ​ത്ര​മാ​യി​രി​ക്കും.

എങ്കി​ലും, എഴു​തി​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള​വ​യി​ലെ കു​റി​പ്പു​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടും വാ​ക്കു​ക​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടും നോ​ക്കു​മ്പോൾ ഓരോ​ന്നു പു​റ​പ്പെ​ട്ടു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.

റ്യൂ പൊ​പ്പിൻ​കൂർ എന്ന പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു കൗ​തു​ക​ക​ര​സാ​ധ​ന​ങ്ങ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു കച്ച​വ​ടം ചെ​യ്യു​ന്ന ഒരാ​ളു​ടെ വീ​ട്ടിൽ​വെ​ച്ച്, ഒരേ നീ​ള​ത്തിൽ നാ​ലാ​യി മട​ക്കി​യി​ട്ടു​ള്ള ഏഴു പായ ചാ​ര​നി​റ​ക്ക​ട​ലാ​സ്സ് കണ്ടെ​ടു​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു; ആ കട​ലാ​സ്സു​പാ​യ​കൾ​ക്കു​ള്ളിൽ അതേ ചാ​ര​നി​റ​ക്ക​ട​ലാ​സ്സു​ത​ന്നെ വെ​ടി​ത്തെ​ര​പോ​ലെ മട​ക്കിയ ഇരു​പ​ത്താ​റു ചതു​ര​ക്ക​ഷ്ണ​ങ്ങ​ളും താഴെ കാ​ണു​ന്ന​തെ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ള്ള ഒരു ശീ​ട്ടും ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു.

  1. വെ​ടി​യു​പ്പ് – 12 ഓൺസ്
  2. ഗന്ധ​കം – 2 ഓൺസ്
  3. കരി – 2 1/2 ഓൺസ്
  4. വെ​ള്ളം – 2 1/2 ഓൺസ്

ഈ കണ്ടു​കി​ട്ട​ലി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള വി​വ​ര​ണ​ക്കു​റി​പ്പിൽ, മേ​ശ​വ​ലി​പ്പി​നു​ള്ളിൽ നി​ന്നു വെ​ടി​മ​രു​ന്നു​ഗ​ന്ധം പു​റ​പ്പെ​ട്ടി​രു​ന്ന​താ​യി പറ​ഞ്ഞു​കാ​ണു​ന്നു​ണ്ട്.

ഒരു ദി​വ​സ​ത്തെ പണി കഴി​ഞ്ഞു​പോ​രു​ന്ന ഒരു കല്ലാ​ശാ​രി ഓസ്തെർ ലി​ത്സ് പാ​ല​ത്തി​ന്റെ അടു​ത്തു​ള്ള ഒരു ബെ​ഞ്ചി​ന്മേൽ ഒരു ചെറിയ കട​ലാ​സ്സു​കെ​ട്ടു മറ​ന്നു​വെ​ച്ചു​പോ​യി. ഈ കെ​ട്ടു പൊ​ല്ലീ​സ്സു​ക​ച്ചേ​രി​യിൽ എത്തി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു. അതു തു​റ​ന്നു​നോ​ക്കി; അതി​നു​ള്ളിൽ ലി​യൊ​ത്തി​യേർ എന്നു പേ​രെ​ഴു​തി ഒപ്പി​ട്ട രണ്ട് അച്ച​ടി​ച്ച സം​ഭാ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ളും, ‘കൂ​ലി​ക്കാ​രെ, കൂ​ടി​ക്കൊൾ​വിൻ’ എന്ന തല​വാ​ച​ക​ത്തോ​ടു കൂടിയ ഒരു പാ​ട്ടും, വെ​ടി​ത്തെ​ര​കൾ നി​റ​ച്ച ഒരു തക​ര​പ്പെ​ട്ടി​യും കണ്ടു.

ഒരു ചങ്ങാ​തി​യോ​ടു​കൂ​ടി കു​ടി​ച്ചി​രു​ന്ന ഒരു കൈ​ത്തൊ​ഴിൽ​ക്കാ​രൻ തനി​ക്ക് എന്തു ചൂ​ടു​ണ്ടെ​ന്നു മറ്റാ​ളെ​ക്കൊ​ണ്ടു തൊ​ടു​വി​ച്ചു​നോ​ക്കി; ആ മറ്റാൾ മാർ​ക്കു​പ്പാ​യ​ത്തി​ന​ടി​യിൽ ഒരു കൈ​ത്തോ​ക്കു കണ്ടെ​ത്തി.

ഉപ​ന​ഗ​ര​ത്തിൽ, പെർ-​ലഷെസിനും ദ്യു ത്രോ​ങ്ങി​നും നടു​ക്ക്, ആൾ​സ്സ​ഞ്ചാ​രം നന്നേ കു​റ​ഞ്ഞ ഒരി​ട​ത്തു ചില കു​ട്ടി​കൾ കളി​ക്കു​ന്ന​തി​നി​ട​യ്ക്കു ക്ഷാ​രം​ചെ​യ്തി​ട്ട രോ​മ​ക്കു​ന്നി​നും വലി​ച്ചെ​റി​യ​പ്പെ​ട്ട മര​ക്ക​ഷ്ണ​ങ്ങൾ​ക്കും അടി​യി​ലാ​യി ഒരു പീ​ര​ങ്കി​യു​ണ്ട​യും, വെ​ടി​ത്തെ​ര​യു​മു​ണ്ടാ​ക്കാ​നു​ള്ള ഒരു മര​ക്കു​ത്തു​ളി​യും, വെ​ടി​മ​രു​ന്നു പൊ​ടി​യോ​ടു​കൂ​ടിയ ഒരു മര​പ്പാ​ത്ര​വും, അകം നോ​ക്കി​യാൽ ഉരു​ക്കിയ ഈയ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു എന്ന​തി​ന്റെ ചി​ഹ്ന​ങ്ങ​ളോ​ടു​കു​ടിയ ഒരു ചെ​റു​ചീ​ന​ച്ച​ട്ടി​യും അട​ങ്ങിയ ഒരു സഞ്ചി കണ്ടെ​ത്തി.

പെ​ട്ടെ​ന്നും അപ്ര​തീ​ക്ഷി​ത​മാ​യും, രാ​വി​ലെ അഞ്ചു​മ​ണി​ക്ക്, പാർദോ എന്നു​പേ​രാ​യി, പി​ന്നീ​ടു വഴി​ത​ട​യൽ​പ്പ​ട്ടാ​ള​ത്തി​ലെ ഒരം​ഗ​മാ​യി​ച്ചേർ​ന്ന് 1834 ഏപ്രി​ലി​ലെ ലഹ​ള​ക്കാ​ല​ത്തു ചെ​ന്നു തല​ക​ള​ഞ്ഞ ഒരാ​ളു​ടെ താ​മ​സ​സ്ഥ​ല​ത്തു കയ​റി​ച്ചെ​ന്ന പൊ​ല്ലീ​സ്സു​കാർ അയാൾ തന്റെ കട്ടി​ലി​ന്ന​ടു​ക്കൽ അപ്പോൾ ഉണ്ടാ​ക്കി​വ​രു​ന്ന ഒരു വെ​ടി​ത്തെര കൈ​യിൽ​പ്പി​ടി​ച്ചു​നി​ന്നി​രു​ന്ന​താ​യി കണ്ടെ​ത്തി.

കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാർ കി​ട​ക്കാൻ തു​ട​ങ്ങു​ന്ന സമ​യ​ത്തും, പി​ക്പി​ക്കും ഷാ​റൻ​തോ​വി​നും ഇട​യ്ക്കു രണ്ടു മതി​ലി​ന്നി​ട​യി​ലൂ​ടെ പോ​കു​ന്ന ഒരു ചെറിയ ഇട​വ​ഴി​യിൽ, പന്തു​രു​ട്ടി​ക്ക​ളി​സ്ഥ​ല​മെ​ന്ന് ഉമ്മ​റ​ത്തെ​ഴു​തി​വെ​ച്ചി​ട്ടു​ള്ള ഒരു വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​യ്ക്ക​രി​കെ​വെ​ച്ചു രണ്ടു​പേർ തമ്മിൽ കണ്ടു​മു​ട്ടി. ഒരാൾ കു​റു​ക്കു കു​പ്പാ​യ​ത്തി​ന​ടി​യിൽ​നി​ന്ന് ഒരു കൈ​ത്തോ​ക്കു വലി​ച്ചെ​ടു​ത്തു മറ്റാ​ളു​ടെ കൈയിൽ കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​തു കണ്ടു. കൊ​ടു​ത്ത​സ​മ​യ​ത്ത്, മാ​റ​ത്തു​ള്ള വി​യർ​പ്പ് കാരണം വെ​ടി​മ​രു​ന്ന് ഈറ​നാ​യി​രി​ക്കു​ന്നു എന്ന് ആ മറ്റാൾ കണ്ടു. ആ മനു​ഷ്യൻ കൈ​ത്തോ​ക്കു വൃ​ത്തി​പ്പെ​ടു​ത്തി, തട്ടിൽ സ്വതേ ഉള്ള​തി​നോ​ടു കു​റേ​ക്കൂ​ടി മരു​ന്നു കൂ​ട്ടി​ച്ചേർ​ത്തു. എന്നി​ട്ടു രണ്ടു​പേ​രും പി​രി​ഞ്ഞു.

ഏപ്രിൽ​ല​ഹ​ള​യിൽ റ്യൂ ബോ​ബൂ​റിൽ​വെ​ച്ചു പി​ന്നീ​ടു കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു​പോയ ഒരു ഗല്ലൈ എന്നാൾ തന്റെ വീ​ട്ടിൽ എഴു​നൂ​റു തെ​ര​യും 26 തോ​ക്കു​മു​ണ്ടെ​ന്നു മേനി പറ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.

നഗ​ര​പ്രാ​ന്ത​ത്തിൽ തോ​ക്കു​ക​ളും രണ്ടു ലക്ഷം വെ​ടി​ത്തെ​ര​ക​ളും പങ്കി​ട്ടു കൊ​ടു​ത്തി​രി​ക്കു​ന്നു എന്നു ഗവർ​മേ​ണ്ടി​ലേ​ക്ക് ഒര​റി​യി​പ്പു കി​ട്ടി. പി​ന്ന​ത്തെ ആഴ്ച​യിൽ മു​പ്പ​തി​നാ​യി​രം തെ​ര​കൾ​കൂ​ടി പങ്കി​ട്ടു​കൊ​ടു​ത്തു. അതിൽ എടു​ത്തു​പ​റ​യേ​ണ്ട​കാ​ര്യ​മെ​ന്തെ​ന്നാൽ, പൊ​ല്ലീ​സ്സു​സൈ​ന്യ​ത്തെ​ക്കൊ​ണ്ട് അതിൽ ഒരൊ​റ്റ​ത്തെ​ര​യെ​ങ്കി​ലും പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ക്കാൻ കഴി​ഞ്ഞി​ല്ല.

ഇട​യ്ക്കു​വെ​ച്ചു പി​ടി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ഒരു കത്തിൽ പറ​യു​ന്നു: ‘നാ​ലു​മ​ണി​ക്കൂർ ഇട​കൊ​ണ്ട് എൺ​പ​തി​നാ​യി​രം സ്വ​രാ​ജ്യ​സ്നേ​ഹി​കൾ യു​ദ്ധ​സ​ന്ന​ദ്ധ​രാ​വു​ന്ന ദിവസം അടു​ത്തു​മു​ട്ടി​യി​രി​ക്കു​ന്നു.’

ഈ എല്ലാ പത​ഞ്ഞു​പൊ​ങ്ങ​ലും പര​സ്യ​മാ​യി​ട്ടാ​ണ്—സാ​വ​ധാ​ന​മാ​യി​ട്ടാ​ണെ​ന്നു തന്നെ ഏതാ​ണ്ടു പറയാം. വരാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന ലഹള തന്റെ പൊ​ട്ടി​പ്പു​റ​പ്പെ​ട​ലി​നെ ഗവർ​മേ​ണ്ടി​ന്റെ മു​ഖ​ത്തു​വെ​ച്ചാ​ണ് ശാ​ന്ത​മാ​യി തെ​യ്യാ​റാ​ക്കി​വ​ന്നി​രു​ന്ന​ത്. അപ്പോൾ​ത്ത​ന്നെ കണ്ടു​തു​ട​ങ്ങി​യി​രു​ന്ന ആ ഉള്ളി​ലൂ​ടെ​യു​ള്ള തു​ര​പ്പൻ​പ​ണി​ക്കു യാ​തൊ​ര​പൂർ​വ്വ​ത​യും പോ​രാ​യ്ക​യി​ല്ല. ആ ഒരു​ക്ക​ത്തെ​പ്പ​റ്റി​യു​ള്ള എല്ലാ വി​വ​ര​വും ഇട​ത്ത​ര​ക്കാർ കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാർ​ക്കു പറ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ത്തു. ‘നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ര്യ​യ്ക്ക് എങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കു​ന്നു?’ എന്നു ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന സ്വ​ര​ത്തിൽ​ത്ത​ന്നെ അവർ പറ​ഞ്ഞു: ഒടു​ക്കം എങ്ങ​നെ​യാ​ണ് ലഹള തു​ട​ങ്ങുക?’

വ്യു മൊ​റോ​വി​ലെ ഒരു വീ​ട്ടു​സാ​മാ​ന​വ്യാ​പാ​രി ചോ​ദി​ച്ചു: ‘ആട്ടെ, എന്നാ​ണ് നി​ങ്ങൾ യു​ദ്ധം തു​ട​ങ്ങാൻ ഭാവം?’

മറ്റൊ​രു കച്ച​വ​ട​ക്കാ​രൻ പറ​ഞ്ഞു: ‘യു​ദ്ധം ക്ഷ​ണ​ത്തി​ലാ​രം​ഭി​ക്കും.’

‘എനി​ക്ക​റി​യാം. ഒരു മാ​സം​മു​മ്പു നി​ങ്ങൾ ആയി​ര​ത്ത​ഞ്ഞൂ​റേ ഉണ്ടാ​യി​രു​ന്നു​ള്ളു; ഇപ്പോൾ ഇരു​പ​ത്ത​യ്യാ​യി​ര​മാ​യി.’ അയാൾ തന്റെ തോ​ക്കു സമ്മാ​നി​ച്ചു; ഒര​യൽ​പ​ക്ക​ക്കാ​രൻ ഏഴു ഫ്രാ​ങ്കി​നു താൻ വി​ല്ക്കാൻ തെ​യ്യാ​റാ​യി​രു​ന്ന ഒരു ചെ​റു​കൈ​ത്തോ​ക്കു കൊ​ടു​ത്തു.

എന്ന​ല്ല, ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ജ്വ​രം വർ​ദ്ധി​ക്കു​ക​ത​ന്നെ​യാ​യി​രു​ന്നു. പാ​രി​സ്സി​ലും ഫ്രാൻ​സിൽ​ത്ത​ന്നെ​യും ഒരി​ട​വും അതു വ്യാ​പി​ക്കാ​തെ​യി​ല്ല. എല്ലാ​യി​ട​ത്തു​മു​ണ്ട് രക്ത​നാ​ഡി മി​ടി​ക്കു​ന്നു. ഒരു​ത​രം വീ​ക്ക​ത്തിൽ​നി​ന്നു​ണ്ടാ​യി മനു​ഷ്യ​ശ​രീ​ര​ത്തിൽ ഒരു ഭാ​ഗ​മാ​യി​ക്കൂ​ടു​ന്ന അത്ത​രം തൊ​ലി​പ്പൊ​ള്ള​പ്പു​കൾ പോലെ, രാ​ജ്യ​ത്തെ​ങ്ങും ഗൂ​ഢ​സം​ഘ​ങ്ങൾ വ്യാ​പി​ച്ചു. അക്കാ​ല​ത്തു ഗൂ​ഢ​ങ്ങ​ളും അഗൂ​ഢ​ങ്ങ​ളു​മാ​യി​രു​ന്ന ‘പൊ​തു​ജ​ന​സു​ഹൃ​ത്സംഘ’ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു മനു​ഷ്യാ​വ​കാ​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ക​സം​ഘ​ങ്ങൾ ഉത്ഭ​വി​ച്ചു; ഇതു​ക​ളും അക്കാ​ല​ത്തു നട​പ്പു​ള്ള വി​ധ​ത്തിൽ ഒരു തി​യ്യ​തി​യോ​ടു​കൂ​ടി​ത്ത​ന്നെ തു​ട​ങ്ങി—ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​നാ​ബ്ദം 40-ാം വർഷം; നീ​തി​ന്യാ​യ​ക്കോ​ട​തി​യിൽ​നി​ന്നു സംഘം പി​രി​ച്ചു​കൊ​ള്ള​ണ​മെ​ന്നു​ള്ള കല്പന പു​റ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടും അവ​യു​ടെ ആയു​സ്സു നി​ന്നി​ല്ല; എന്ന​ല്ല, താഴെ കാ​ണു​ന്ന​വി​ധം അർ​ത്ഥ​ഗർ​ഭ​ങ്ങ​ളായ പേ​രു​ക​ളെ ഓരോ വകു​പ്പു​കൾ​ക്കി​ടു​വാൻ​കൂ​ടി അവ​യ്ക്കു സങ്കോ​ച​മു​ണ്ടാ​യി​ല്ല:

കു​ന്ത​ങ്ങൾ.

ആപൽ​സൂ​ച​ക​മ​ണി​യ​ടി.

കു​റി​വെ​ടി.

ഫ്രി​ജി​യ​ക്കാ​രൻ തൊ​പ്പി.

ജനവരി 21.

യാ​ച​ക​ന്മാർ.

തെ​ണ്ടി​കൾ.

മുൻ​പോ​ട്ടു​ചെ​ല്ലൽ.

റോ​ബെ​പി​യർ.

കു​റി​നോ​ക്കൽ.

‘മനു​ഷ്യാ​വ​കാ​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ക​സം​ഘം’ ‘മുൻ​പോ​ട്ടു പാഞ്ഞ ചില പൊ​റു​തി​കെ​ട്ട​വ​രാ​ണ്. മറ്റു സം​ഘ​ങ്ങൾ ആദ്യ​ത്തെ മഹാ​സം​ഘ​ങ്ങ​ളിൽ​നി​ന്നു​ത​ന്നെ അം​ഗ​ങ്ങ​ളെ എടു​ക്കാൻ നോ​ക്കി. അതാതു വകു​പ്പു​ക​ളി​ലെ അം​ഗ​ങ്ങൾ താ​ന്താ​ങ്ങ​ളെ പി​ടി​ച്ചു ചീ​ന്തി​ക്ക​ള​ഞ്ഞു എന്നാ​വ​ലാ​തി കൂ​ട്ടി. അങ്ങ​നെ, സം​ഘ​വും നഗ​ര​സം​ര​ക്ഷക സം​ഘ​ങ്ങ​ളു​മു​ണ്ടാ​യി. അങ്ങ​നെ, പത്ര​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ​യും മനു​ഷ്യ​സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ​യും രക്ഷി​പ്പാ​നു​ള്ള സം​ഘ​ങ്ങ​ളും പൊ​തു​ജ​ന​സ​മ്മ​തം കൂ​ടാ​തെ നി​കു​തി ചു​മ​ത്തു​ന്ന​തി​നെ എതിർ​ക്കാൻ വേണ്ട ഉപ​ദേ​ശം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന സം​ഘ​ങ്ങ​ളും. പി​ന്നെ കൂ​ലി​പ്പ​ണി​ക്കാ​രു​ടെ സംഘം; ഇതു മൂ​ന്നു ഭാ​ഗ​മാ​ണ്—സമ​ത്വ​വാ​ദി​കൾ, സമ​ഷ്ടി​വാ​ദി​കൾ, സമു​ദാ​യ​പ​രി​ഷ്കാ​രി​കൾ. പട്ടാ​ള​നി​യ​മ​മ​നു​സ​രി​ച്ചേർ​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെ​ട്ട ഒരു​ത​രം സൈ​ന്യ​ഭാ​ഗ​മായ ബാ​സ്തീൽ സൈ​ന്യം—നാ​ലു​പേർ​ക്ക് ഒരു മേലാൾ, പത്തു​പേർ​ക്ക് ഒരു സർ​ജ്ജ​ന്റു​ദ്യോ​ഗ​സ്ഥൻ, ഇരു​പ​തു​പേർ​ക്ക് ഒരു​പ​സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ, നാ​ല്പ​തു​പേർ​ക്ക് ഒരു സൈ​ന്യാ​ധി​പൻ, ഇങ്ങ​നെ; അന്യോ​ന്യ​മ​റി​യു​ന്ന​വ​രാ​യി അഞ്ചു​പേ​രി​ല​ധി​കം ഈ കൂ​ട്ട​ത്തി​ലി​ല്ല. മുൻ​ക​രു​തൽ അധിക പ്ര​സം​ഗ​ത്തോ​ടു കൂ​ടി​ക്ക​ലർ​ന്ന സൃ​ഷ്ടി​വി​ശേ​ഷം.

തല​യ്ക്കൽ​ഭാ​ഗ​ത്തു​ള്ള പ്ര​ധാന സം​ഘ​ത്തി​ന്നു രണ്ടു കൈ​ക​ളാ​ണു​ള്ള​ത്. ഒന്നു പ്ര​വൃ​ത്തി​സം​ഘം, മറ്റേ​തു ബാ​സ്തീൽ​സൈ​ന്യം.

വി​ശ്വ​സ്ത​പ്ര​മാ​ണി​കൾ എന്നു​പേ​രായ ഒരു രാ​ജ​ക​ക്ഷി​സം​ഘം ഈ സം​ഘ​വി​ശേ​ഷ​ങ്ങൾ​ക്കെ​ല്ലാ​മി​ട​യിൽ സഞ്ച​രി​ച്ചു. ഈ സംഘം പ്ര​ധാ​ന​സം​ഘ​ത്തിൽ​വെ​ച്ച് അധി​ക്ഷേ​പി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും നി​ഷേ​ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യും ചെ​യ്തു.

പാ​രി​സ്സി​ലെ സം​ഘ​ങ്ങൾ​ക്കു പ്ര​ധാ​ന​ന​ഗ​ര​ങ്ങ​ളിൽ—ലയോങ്, നാ​ന്തെ, ലിൽ​മാർ​സെ​യിൽ എന്നി​വി​ടെ​യെ​ല്ലാം—ശാ​ഖ​ക​ളു​ണ്ട്; ഓരോ​ന്നി​ന്റെ വക​യാ​യും പ്ര​ത്യേ​കം മനു​ഷ്യാ​വ​കാ​ശ​സം​ര​ക്ഷ​ക​സം​ഘ​വും സ്വ​ത​ന്ത്ര്യ​സം​ഘ​വു​മു​ണ്ട്. എല്ലാ​റ്റി​നും ഒരു ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ക​സം​ഘ​മു​ണ്ട്; അതിനു കു​ഗൂർ​ദ് എന്നു പേർ പറ​യു​ന്നു. ഈ പേർ ഞങ്ങൾ മുൻപേ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ണ്ട്.

പാ​രി​സ്സിൽ, ഫോബൂർസാങ്-​മോർസോ എന്ന പ്ര​ദേ​ശം ഫോബൂർസാങ്-​ആന്ത്വാങ്ങിൽ ഒരേ ഒരി​ര​മ്പ​ലു​ണ്ടാ​ക്കി​ക്കൊ​ണ്ടു പോ​ന്നു; ആവക പരി​സ​ര​പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കാൾ ഒട്ടും കു​റ​ച്ച​ല്ല സ്കൂ​ളു​ക​ളി​ലും ഒച്ച​പ്പാ​ട്. റ്യു സാങ് തയാ​സി​ന്തി​ലു​ള്ള ഒരു കാ​പ്പി​പ്പീ​ടി​ക​യും റ്യൂ ദെ മത്ത്യൂ​റി​ങ്—സാ​ന്ത്ഴാ​ക്കി​ലെ ഏഴു ‘ബി​ല്ലി​യേർ​ഡു​കൾ’ എന്ന വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​യും സ്കൂൾ​കു​ട്ടി​ക​ളു​ടെ യോ​ഗ​സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളാ​യി​രു​ന്നു. എബിസി സു​ഹൃ​ദ്സം​ഘം ആം​ഗേ​റി​ലെ പര​സ്പ​ര​സം​ബ​ന്ധ​വാ​ദി​ക​ളോ​ടു് കൂ​ടി​ച്ചേർ​ന്നു; എയി​യി​ലെ കു​ഗൂർ​ദ് നമ്മൾ കണ്ടി​ട്ടു​ള്ള​തു​പോ​ലെ മു​സെ​ങ് കാ​പ്പി​പ്പീ​ടി​ക​യിൽ​വെ​ച്ചു യോഗം കൂടി. ഞങ്ങൾ മുൻ​പു​ത​ന്നെ പറ​ഞ്ഞി​ട്ടു​ള്ള​തു​പോ​ലെ ഈ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാർ റ്യു മൊ​ങ്ദെ​ത്തു​വി​ലെ കൊ​റി​ന്ത് എന്ന വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​യി​ലും സം​ഘം​ചേർ​ന്നു. ഈ യോ​ഗം​കൂ​ടൽ ഗൂ​ഢ​മാ​ണ്. മറ്റു​ള്ള​വ​യെ​ല്ലാം കഴി​യു​ന്ന​തും പര​സ്യ​മാ​യി​ട്ടാ​കു​ന്നു; പൊ​ല്ലീ​സ്സു​കാർ പി​ടി​ച്ചു കേ​സ്സാ​ക്കി​യി​ട്ടു​ണ്ടായ ഒരു വി​ചാ​ര​ണ​യിൽ നടന്ന ഈ ചോ​ദ്യോ​ത്ത​ര​ത്തിൽ​നി​ന്ന് ഇവ​രു​ടെ ധൈ​ര്യം വാ​യ​ന​ക്കാർ​ക്ക് ഏക​ദേ​ശം തീർ​ച്ച​പ്പെ​ടു​ത്താം. ‘എവി​ടെ​വെ​ച്ചാ​ണ് ഈ യോഗം കൂ​ടി​യ​ത്?’ ‘റ്യു ദ്ല പെയ് എന്ന പ്ര​ദേ​ശ​ത്തു​വെ​ച്ച്.’ ‘ആരുടെ വീ​ട്ടിൽ?’ ‘തെ​രു​വിൽ.’ ‘ഏതെ​ല്ലാം വകു​പ്പു​ക​ളാ​ണ് അവിടെ കൂ​ടി​യി​രു​ന്ന​ത്?’. ‘ഒന്നു​മാ​ത്രം.’ ‘ഏതു?’ ‘കൂ​ലി​പ്പ​ണി​സം​ഘം.’ ‘അതി​ന്റെ നേ​താ​വ് ആരാണ്?’ ‘ഞാൻ.’ ഗവർ​മെ​ണ്ടി​നോ​ടെ​തിർ​ക്കുക എന്ന ധീര പ്ര​വൃ​ത്തി ചെ​യ്യാൻ തനി​ച്ചു​റ​യ്ക്കു​ന്ന​തി​ന്നു നി​ങ്ങൾ വളരെ ചെ​റു​പ്പ​ക്കാ​ര​നാ​ണ​ല്ലോ. ‘നി​ങ്ങൾ​ക്ക് ആരിൽ​നി​ന്നാ​ണ് ഉപ​ദേ​ശം കി​ട്ടി​യി​രു​ന്ന​ത്?’ ‘പ്ര​ധാന സം​ഘ​ത്തിൽ​നി​ന്ന്.’

ഒബഫോർ, യു​നെ​വിൽ, എപ്പി​നാർ എന്നി​വ​രു​ടെ പ്ര​വൃ​ത്തി​ക​ളിൽ​നി​ന്നു പി​ന്നീ​ടു തെ​ളി​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ, പൊ​തു​ജ​ന​ങ്ങൾ​ക്കി​ട​യി​ലെ​ന്ന​വി​ധം സൈ​ന്യ​ത്തി​നി​ടി​യി​ലും തു​ര​ങ്ക​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അമ്പ​ത്തി​ര​ണ്ടും അഞ്ചും എട്ടും മു​പ്പ​ത്തേ​ഴും പട്ടാ​ള​വ​കു​പ്പു​ക​ളും ഇരു​പ​താം കു​തി​ര​പ്പ​ട്ടാ​ള​വും തങ്ങ​ളു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്താ​ണെ​ന്ന് അവർ കണ​ക്കാ​ക്കി​യി​രു​ന്നു. ബർ​ഗൺ​ഡി​യി​ലും തെ​ക്കൻ​പ​ട്ട​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും അവർ സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​വൃ​ക്ഷം കു​ഴി​ച്ചി​ട്ടി​രു​ന്നു— എന്നു​വെ​ച്ചാൽ ചു​ക​ന്ന തൊ​പ്പി​കൊ​ണ്ടു തല​മൂ​ടിയ കൊ​ടി​മ​രം.

ഇതാ​യി​രു​ന്നു സ്ഥി​തി.

സാങ് –ആന്ത്വാ​ങ്ങാൺ, ഞങ്ങൾ ആദ്യം​ത​ന്നെ പറ​ഞ്ഞ​തു​പോ​ലെ, മറ്റെ​ല്ലാ പ്ര​ദേ​ശ​ത്തെ​ക്കാ​ള​ധി​കം, ഈ സ്ഥി​തി​ക്കു ശക്തി​വെ​പ്പി​ച്ചി​രു​ന്ന​തും വില കൂ​ട്ടി​യി​രു​ന്ന​തും, അതാ​യി​രു​ന്നു പു​ണ്ണു​ള്ള ഭാഗം. ഒരു ചി​തൽ​പ്പു​റ്റു​പോ​ലെ ആൾ​പ്പാർ​പ്പു​കൂ​ടി​യ​തും പണി​ത്തി​ര​ക്കു​ള്ള​തും ധൈ​ര്യ​മേ​റി​യ​തും ഒരു തേ​നീ​ച്ച​ക്കൂ​ടു​പോ​ലെ ശു​ണ്ഠി​പി​ടി​ച്ച​തു​മായ ഈ പഴയ ഉപ​ന​ഗ​രം ഉൽ​ക്ക​ണ്ഠ​കൊ​ണ്ടും ഒരു ലഹ​ള​യ്ക്കു​ക്കു​ള്ള ആർ​ത്തി​ക്കൊ​ണ്ടും തു​ള്ളി​യി​രു​ന്നു. പതി​വു​പ​ണി​ക്കു യാ​തൊ​രു തട​സ്സ​വും തട്ടി​പ്പോ​കാ​തെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും, അവി​ടെ​യു​ള്ള സക​ല​വും ഒന്നി​ള​കി​യി​രു​ന്നു. ഈ ഉന്മേ​ഷ​പ​ര​മെ​ങ്കി​ലും അപ്ര​സ​ന്ന​മായ മു​ഖാ​കൃ​തി​യെ​പ്പ​റ്റി ഒരു വി​വ​ര​മു​ണ്ടാ​ക്കുക അസാ​ധ്യ​മാ​ണ്. പരി​ഷ്കൃ​ത​ങ്ങ​ളായ മേൽ​പ്പു​ര​കൾ​ക്കു​ള്ളി​ലാ​യി ഈ ഉപ​ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ​ങ്ങും മർ​മ്മ​ഭേ​ദ​ക​മായ അസ്വ​സ്ഥത ഒളി​ച്ചു​കൂ​ടി​യി​രു​ന്നു; അപൂർ​വാ​ക്യ​ങ്ങ​ളും ഉത്ക​ണ്ഠാ​പ​ര​ങ്ങ​ളു​മായ മന​സ്സു​ക​ളും അവി​ടെ​യു​ണ്ട്. അവ​സാ​ന​ത്തിൽ രണ്ട​റ്റ​വും ഒന്നി​ച്ചു​കൂ​ടു​ന്നു എന്ന​തു, വി​ശേ​ഷി​ച്ചും, ആപ​ത്തി​ലും ബു​ദ്ധി​ശ​ക്തി​യി​ലു​മാ​ണ് അപാ​യ​ക​ര​മാ​യി​ത്തീ​രു​ന്ന​ത്.

സാങ് - ആന്ത്വാ​ങ്ങി​നു [4] വിറ കയ​റു​വാൻ വേ​റെ​യും കാ​ര​ണ​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു; കച്ച​വ​ട​ത്തെ​സ്സം​ബ​ന്ധി​ച്ച അപ​ക​ട​സ്ഥി​തി​ക​ളു​ടേ​യും അപ​ജ​യ​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും പണി​മു​ട​ക്ക​ങ്ങ​ളു​ടേ​യും ഉദാ​സീ​ന​നി​ല​ക​ളു​ടേ​യും എതിർ​ക്ഷോ​ഭം—മഹ​ത്ത​ര​ങ്ങ​ളായ രാ​ഷ്ട്രീ​യ​ക്ഷോ​ഭ​ങ്ങ​ളോ​ടു പറ്റി​നി​ല്ക്കു​ന്ന സക​ല​വും— അതി​ന്മേൽ ചെ​ന്ന​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു. ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ കഷ്ട​പ്പാ​ടു കാ​ര​ണ​വും കാ​ര്യ​വു​മാ​ണ്. അത​ടി​ക്കു​ന്ന അടി അതി​ന്മേൽ​ത​ന്നെ ചെ​ന്നു​കൊ​ള്ളു​ന്നു. അഭി​മാ​ന​മ​യ​മായ മനോ​ഗു​ണ​ത്താൽ, നി​റ​യ​പ്പെ​ട്ട​തും, അങ്ങേ അറ്റ​ത്തോ​ളം ഉശിർ​കാ​ണി​ക്കാൻ കഴി​യു​ന്ന​തും, ആയു​ധ​മെ​ടു​ത്തു ചാടാൻ എപ്പോ​ഴും തെ​യ്യാ​റാ​യി​രി​ക്കു​ന്ന​തും, ക്ഷണം കൊ​ണ്ടു പൊ​ട്ടി​ത്തെ​റി​ക്കു​ന്ന​തും, ശു​ണ്ഠി​പി​ടി​ച്ച​തും, ആഴ​മേ​റി​യ​തും, അടി​യിൽ തു​ര​ങ്കം​വെ​യ്ക്ക​പ്പെ​ട്ട​തു​മായ ഈ പൊ​തു​ജ​ന​സം​ഘം ഒരു തീ​പ്പൊ​രി വീ​ണു​കി​ട്ടാ​നാ​യി മാ​ത്രം കാ​ത്തു​നി​ല്ക്ക​യാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നി. സം​ഭ​വ​പ​ര​മ്പ​ര​യാ​കു​ന്ന കാ​റ്റി​നാൽ അട്ടി​പ്പാ​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടു ചില തീ​പ്പൊ​രി​കൾ ആകാ​ശാ​ന​ത്ത​ത്തി​ലൂ​ടെ എപ്പോ​ഴെ​ങ്കി​ലും പറ​ന്നു​പോ​കു​ന്ന​തു കാ​ണു​മ്പോൾ, സാങ് ആന്ത്വാ​ങ്ങി​നെ​പ്പ​റ്റി​യും, പാ​രി​സ്സി​ന്റെ പടി​വാ​തി​ല്ക്കൽ​ത്ത​ന്നെ കഷ്ട​പ്പാ​ടും ആലോ​ച​ന​ക​ളു​മായ വെ​ടി​മ​രു​ന്നു​പുര കൊ​ണ്ടു​വെ​ച്ച ആ ഭയ​ങ്ക​ര​മായ യദൃ​ച്ഛാ​സം​ഭ​വ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചും വി​ചാ​രി​ക്കാ​തി​രി​പ്പാൻ വയ്യാ.

വാ​യ​ന​ക്കാർ കണ്ടു​ക​ഴി​ഞ്ഞ വി​വ​ര​ണ​ങ്ങൾ​ക്കി​ട​യിൽ ഒന്നി​ല​ധി​കം പ്രാ​വ​ശ്യം വര​യ്ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള ആന്ത്വാ​ങ് ഉപ​ന​ഗ​ര​ത്തി​ലെ വീ​ഞ്ഞു​ക​ട​കൾ​ക്കു ചരി​ത്ര​സം​ബ​ന്ധി​യായ കു​പ്ര​സി​ദ്ധി​യു​ണ്ട്. സ്വാ​സ്ഥ്യ​മ​റ്റ കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ അവിടെ ആളു​കൾ​ക്കു വീ​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള​തി​ല​ധി​കം വാ​ക്കു​കൊ​ണ്ട് ലഹ​രി​പി​ടി​ക്കു​ന്നു. ഹൃ​ദ​യ​ങ്ങ​ളെ ഇള​ക്കി​മ​റി​ക്കു​ക​യും ആത്മാ​ക്ക​ളെ വലു​പ്പം​വെ​പ്പി​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്തു​കൊ​ണ്ട് ഒരു​ത​രം ദീർ​ഘ​ദർ​ശ​ന​സാ​മർ​ത്ഥ്യ​വും ഭാ​വി​യെ​സ്സും​ബ​ന്ധി​ച്ചു​ള്ള ഒരാ​വേ​ശം​കൊ​ള്ള​ലും ആ പ്ര​ദേ​ശ​ങ്ങ​ളിൽ ചു​റ്റി​ന​ട​ക്കു​ന്നു. സാങ്-​ആന്ത്വാങ്ങിലെ വീ​ഞ്ഞു​ഷാ​പ്പു​കൾ, സി​ബി​ലി​ന്റെ [5] ഗു​ഹ​യ്ക്കു​മീ​തെ പണി​ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ള്ള​വ​യും പര​മ​വും പരി​ശു​ദ്ധ​വു​മായ ഈശ്വ​ര​വി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടും ബന്ധ​പ്പെ​ട്ട​വ​യു​മായ അവെ​ന്തീൻ കു​ന്നി​ലെ ചാ​രാ​യ​ക്ക​ട​ക​ളെ​പ്പോ​ലു​ള്ള​വ​യാ​ണ്— അതേ, മേശകൾ ഏതാ​ണ്ടു മു​ക്കാ​ലി​ക​ളാ​യി​ട്ടു​ള്ള​വ​യും വെ​ളി​ച്ച​പ്പാ​ട്വീ​ഞ്ഞ് എന്ന് എന്നി​യു​സ്സ് [5] നാ​മ​ക​ര​ണം ചെ​യ്തി​ട്ടു​ള്ള ആ ഒരു വീ​ഞ്ഞ് ആളുകൾ ഇരു​ന്നു​കു​ടി​ക്കു​ന്ന​വ​യു​മായ ചാ​രാ​യ​ക്ക​ട​കൾ.

സാങ്-​ആന്ത്വാങ് ജന​ങ്ങ​ളു​ടെ ഒരു ഏരി​യ​യാ​ണ്. ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​സം​ബ​ന്ധി​ക​ളായ ഇള​ക്ക​ങ്ങൾ അവിടെ ദ്വാ​ര​ങ്ങ​ളു​ണ്ടാ​ക്കു​ന്നു; ആ ദ്വാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലൂ​ടെ പൊ​തു​ജ​ന​വാ​ഴ്ച കി​നി​ഞ്ഞു​വ​രു​ന്നു. ഈ പൊ​തു​ജ​ന​വാ​ഴ്ച ദോഷം ചെ​യ്തേ​ക്കാം; അതും മറ്റേ​തൊ​ന്നി​നേ​യും​പോ​ലെ തെ​റ്റി​ദ്ധ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാം; പക്ഷേ, വഴി തെ​റ്റി​പ്പോ​യി​യെ​ങ്കി​ലും​കൂ​ടി, അതു മഹ​ത്ത​ര​മാ​യി​ത്ത​ന്നെ നി​ല്ക്കു​ന്നു.

നാ​ലു​പു​റ​വും പാ​റി​ന​ട​ന്നി​രു​ന്ന ആലോചന നല്ല​തോ ചീ​ത്ത​യോ അത​നു​സ​രി​ച്ചു. മത​ഭ്രാ​ന്തി​ന്റെ​യോ അത്യു​ത്സാ​ഹ​ത്തി​ന്റെ​യോ കാലം അത​നു​സ​രി​ച്ചു. സാങ് - ആന്ത്വാ​ങ്ങിൽ​നി​ന്നു കാ​ട​ന്മാ​രു​ടെ കൂ​ട്ട​വും 1793-ൽ ചി​ല​പ്പോൾ ധീ​രോ​ദാ​ത്ത​ന്മാ​രു​ടെ സം​ഘ​വും പൊ​ന്തി​പ്പു​റ​പ്പെ​ടും.

കാടൻ. ഞങ്ങൾ ഈ വാ​ക്കി​നെ വി​വ​രി​ക്ക​ട്ടെ. ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​ത​മ​സ്സി​ന്റെ ആദ്യ​കാ​ല​ങ്ങ​ളിൽ കീ​റി​പ്പൊ​ളി​ഞ്ഞു, നി​ല​വി​ളി കൂ​ട്ടി​ക്കൊ​ണ്ടു, ശു​ണ്ഠി​ക​യ​റി. മു​ണ്ടൻ​വ​ടി​യും പൊ​ത്തി​ച്ചു​പി​ടി​ച്ചു, മു​ക​ളിൽ കു​ന്ത​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി, ഒരു ലഹ​ള​യാ​യി പഴയ പാ​രി​സ്റ്റി​ന്മേൽ ചെ​ന്നു തല​യി​ട്ട​ടി​ച്ച ഈ പോ​ക്കി​രി​ക്കൂ​ട്ട​ത്തി​ന്ന് എന്താ​യി​രു​ന്നു ആവ​ശ്യം? അവർ​ക്കും ദ്രോ​ഹ​ത്തി​ന് ഒര​വ​സാ​നം കി​ട്ട​ണം—ദു​ഷ്പ്ര​ഭു​ത്വ​ത്തി​ന്ന് ഒര​വ​സാ​നം, വാൾ​പ്ര​യോ​ഗ​ത്തി​ന് ഒര​വ​സാ​നം, പു​രു​ഷ​ന്മാർ​ക്കു പ്ര​വൃ​ത്തി, കു​ട്ടി​കൾ​ക്കു പഠി​പ്പ്, സ്ത്രീ​കൾ​ക്കു സാ​മു​ദാ​യി​ക​സു​ഖം, സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം, സമ​ത്വം, സഹോ​ദ​ര​ത്വം, എല്ലാ​വർ​ക്കും ഭക്ഷ​ണം, എല്ലാ​വർ​ക്കും ആലോ​ച​നാ​വി​ഷ​യം, ഭൂമി സ്വർ​ഗ്ഗ​മാ​യി​ത്തീ​രൽ. അഭി​വൃ​ദ്ധി; ആ ദി​വ്യ​വും മനോ​ഹ​ര​വും ഉത്ത​മ​വു​മായ സാ​ധ​ന​ത്തെ, അഭി​വൃ​ദ്ധി​യെ അവർ, കഷ്ട​പ്പാ​ടി​ന്റെ അങ്ങേ അറ്റ​ത്തെ​ത്തി​യി​രു​ന്ന​തു​കൊ​ണ്ട് ഒരു ഭയ​ങ്ക​ര​മായ വി​ധ​ത്തിൽ അർ​ദ്ധ​ന​ഗ്ന​ന്മാ​രാ​യി, കൈയിൽ മു​ണ്ടൻ​വ​ടി​യോ​ടും വായിൽ ഒര​ലർ​ച്ച​യോ​ടും​കൂ​ടി, അവ​കാ​ശ​പ്പെ​ട്ടു. അവർ കാ​ട​ന്മാ​രാ​യി​രു​ന്നു, അതേ; പക്ഷേ, പരി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ കാ​ട​ന്മാർ.

അവർ ശു​ണ്ഠി​യെ​ടു​ത്തു​കൊ​ണ്ട് അവ​കാ​ശ​ത്തെ ഘോ​ഷി​ച്ചു. ഭയ​ത്തോ​ടും വി​റ​യ​ലോ​ടും​കൂ​ടി മാ​ത്ര​മാ​ണെ​ങ്കി​ലും, മനു​ഷ്യ​ജാ​തി​യെ സ്വർ​ഗ്ഗ​ത്തി​ലേ​ക്കു പി​ടി​ച്ചു​കേ​റ്റു​വാൻ അവർ ആഗ്ര​ഹി​ച്ചി​രു​ന്നു. അവർ കാ​ട​ന്മാ​രാ​ണെ​ന്നു തോ​ന്നി; അവർ ലോ​ക​സം​ഗ്ര​ഹം നി​റ​വേ​റ്റി​യ​വ​രാ​ണ്. രാ​ത്രി​യാ​കു​ന്ന മു​ഖ​പ​ട​ത്തോ​ടു​കൂ​ടി അവർ വെ​ളി​ച്ചം കി​ട്ട​ണ​മെ​ന്നാ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ടു.

നി​ഷ്ഠൂ​ര​ന്മാ​രും, ഞങ്ങൾ സമ്മ​തി​ക്കു​ന്നു, ഭയ​ങ്ക​ര​ന്മാ​രു​മായ—പക്ഷേ, നല്ല കാ​ര്യ​ങ്ങൾ സാ​ധി​ക്കാൻ​വേ​ണ്ടി നി​ഷ്ഠൂ​ര​ന്മാ​രും ഭയ​ങ്ക​ര​ന്മാ​രു​മായ—ഈ മനു​ഷ്യർ​ക്ക് അഭി​മു​ഖ​മാ​യി പു​ഞ്ചി​രി​യി​ട്ടും, വി​ചി​ത്രാ​ല​ങ്കാ​ര​ങ്ങ​ള​ണി​ഞ്ഞും, തങ്ക​പ്പൂ​ച്ചു​ക​ളോ​ടു​കൂ​ടി​യും, രത്ന​പ്പൊ​ട്ടു​ക​ളാർ​ന്നും, പട്ടു​കീ​ഴ്ക്കാ​ലു​റ​ക​ളി​ട്ടും, വെ​ള്ള​പ്ര​ഭു​ത്വ ചി​ഹ്ന​ങ്ങ​ള​ണി​ഞ്ഞും, മഞ്ഞ​ക്കൈ​യു​റ​ക​ളി​ട്ടും, ‘വാർ​ണ്ണി​ഷി’ട്ട പാ​പ്പാ​സ്സു​ക​ളോ​ടു കൂ​ടി​യും വേറെ ചി​ല​രു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. ഇവർ വെ​ണ്ണ​ക്ക​ല്ലു​കൊ​ണ്ടു​ള്ള പു​ക​ക്കു​ഴൽ​ത്തി​ണ്ണ​യു​ടെ അടു​ക്കൽ ഒരു വി​ല്ലീ​സ്സു​മേ​ശ​വി​രി​മേൽ കൈ​മു​ട്ടു കു​ത്തി പണ്ട​ത്തെ, ഇട​ക്കാ​ല​ങ്ങ​ളി​ലെ, സമ്പ്ര​ദാ​യ​ങ്ങ​ളേ​യും, ദി​വ്യ​മായ അധി​കാ​ര​ത്തേ​യും, മത​ഭ്രാ​ന്തി​നേ​യും, നി​ഷ്ക​ള​ങ്ക​ത​യേ​യും അടി​മ​ത്ത​ത്തേ​യും, മര​ണ​ശി​ക്ഷ​യേ​യും, യു​ദ്ധ​ത്തേ​യും നി​ല​നിർ​ത്ത​ണ​മെ​ന്നും, പഴയ നട​പ​ടി​ക​ളെ വി​ല​വെ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു​മാ​യി മയ​ത്തിൽ ശാ​ഠ്യം​പി​ടി​ച്ചി​രു​ന്നു—വാ​ളി​നേ​യും വധ​സ്തം​ഭ​ത്തേ​യും തൂ​ക്കു​മ​ര​ത്തേ​യും ഒരു താ​ന്ന​സ്വ​ര​ത്തി​ലും മര്യാ​ദ​യോ​ടു​കു​ടി​യും വെ​ച്ചു​പു​ക​ഴ്ത്തി​യി​രു​ന്നു. ഞങ്ങ​ളെ​സ്സം​ബ​ന്ധി​ച്ചെ​ട​ത്തോ​ള​മാ​ണെ​ങ്കിൽ, പരി​ഷ്കാ​ര​ത്തി​ന്റെ കാ​ട​ന്മാ​രും കാ​ട​ത്ത​ര​ത്തി​ന്റെ പരി​ഷ്കാ​രി​ക​ളു​മു​ള്ള​തിൽ ഒരു​കൂ​ട്ട​രെ തി​ര​ഞ്ഞെ​ടു​ക്കാൻ ഞങ്ങൾ നിർ​ബ​ന്ധി​ക്ക​പ്പെ​ടു​ക​യാ​ണെ​ങ്കിൽ, ഞങ്ങൾ കാ​ട​ന്മാ​രു​ടെ ഭാ​ഗ​ത്തേ കൂടൂ.

പക്ഷേ,—ഈശ്വ​ര​നോ​ടു നന്ദി പറ​യ​ട്ടെ—മറ്റൊ​രു നി​ല്ക്ക​ക്ക​ള്ളി​കൂ​ടി​യു​ണ്ട്. മു​ന്നി​ലേ​ക്കെ​ന്നി​ല്ല പി​ന്നി​ലേ​ക്കും കു​ത്ത​നെ​യു​ള്ള വീഴ്ച ആവ​ശ്യ​മി​ല്ല.

സ്വേ​ച്ഛാ​പ്ര​ഭു​ത്വ​വും വേ​ണ്ടാ, നി​ഷ്ഠു​ര​ഭ​ര​ണ​വും വേ​ണ്ടാ. കു​റ​ച്ചു​കൂ​ടി മയ​ത്തിൽ ചരി​വോ​ടു​കൂ​ടിയ അഭി​വൃ​ദ്ധി​യാ​ണ് ഞങ്ങൾ ഇഷ്ട​പ്പെ​ടു​ന്ന​ത്.

ഈശ്വ​രൻ അതിൽ ശ്ര​ദ്ധ​വെ​യ്ക്കു​ന്നു​ണ്ട്. താ​ഴ്‌​വാ​ര​ങ്ങ​ളെ പി​ന്നെ​യും പി​ന്നെ​യും കു​ത്ത​നെ​യ​ല്ലാ​താ​ക്കു​ന്ന​തി​ലാ​ണ് ഈശ്വ​ര​ന്റെ നയം മു​ഴു​വ​നും നി​ല്ക്കു​ന്ന​ത്.

കു​റി​പ്പു​കൾ

[1] ഫ്രാ​ങ്ക്, സ്വാ ബബു ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​കാ​ല​ത്ത് പരി​പൂർ​ണ്ണ​മായ സമ​ത്വം നട​പ്പാ​ക്ക​ണ​മെ​ന്നു വാ​ദി​ച്ചു.

[2] ഗവർ​മെ​ണ്ടാ​റ്റു​കാ​രിൽ ഒരാൾ.

[3] ഭര​ണ​പ​രി​വർ​ത്ത​ന​കാ​ല​ത്തേർ​പ്പെ​ടു​ത്ത​പ്പെ​ട്ട ഒരു സംഘം മി​ത​വാ​ദി​കൾ.

[4] പു​രാ​ത​നേ​തി​ഹാ​സ​പ്ര​കാ​രം ഒരു ദേ​വാ​വേ​ശം​കാ​ര​ണം തു​ള്ളി​യി​രു​ന്ന ലക്ഷ​ണം പറ​യു​ന്ന സ്ത്രീ ഈ സി​ബിൽ​മു​ഖേന പല പൗ​ര​സ്ത്യ​ദേ​വ​ന്മാ​രും റോമിൽ കട​ന്നു​കൂ​ടി​യി​ട്ടു​ണ്ട്.

[5] ക്രി​സ്താ​ബ്ദ​ത്തി​നു 300 കൊ​ല്ലം​മു​മ്പ് ജീ​വി​ച്ചി​രു​ന്ന ഒരു റോമൻ മഹാ​ക​വി, ഇദ്ദേ​ഹ​ത്തി​ന്റെ കൃ​തി​ക​ളു​ടെ അവി​ട​വി​ടെ ചില ഭാ​ഗ​ങ്ങൾ മാ​ത്ര​മേ ഇപ്പോൾ നട​പ്പു​ള്ളു.

Colophon

Title: Les Miserables (ml: പാ​വ​ങ്ങൾ).

Author(s): Victor Hugo.

First publication details: Mathrubhumi; Kozhikkode, Kerala; Book 4, Part 1; 1925.

Deafult language: ml, Malayalam.

Keywords: Novel, Les Miserable, Victor Hugo, വി​ക്തോർ യൂഗോ, പാ​വ​ങ്ങൾ, നാ​ല​പ്പാ​ട്ടു് നാ​രാ​യണ മേനോൻ, വി​വർ​ത്ത​നം, Open Access Publishing, Malayalam, Sayahna Foundation, Free Software, XML.

Digital Publisher: Sayahna Foundation; JWRA 34, Jagthy; Trivandrum 695014; India.

Date: August 31, 2021.

Credits: The text of the original item is in the public domain. The text encoding and editorial notes were created and​/or prepared by the Sayahna Foundation and are licensed under a Creative Commons Attribution By ShareAlike 4​.0 International License (CC BY-SA 4​.0). Any reuse of the material should credit the Sayahna Foundation and must be shared under the same terms.

Cover: Le Miserables, a photograph by Otterbein University, Theatre and Dance, USA (2018). The picture is a photograph of a scene from Les Miserables, a theatrical performance of Theatre and Dance group of Otterbein University, USA. The image is taken from Wikimedia Commons and is gratefully acknowledged.

Production history: Typesetter: Sayahna Foundation; Editor: PK Ashok; Translation: Nalappatt Narayana Menon; Digitizer: KB Sujith; Processed by: JN Jamuna, LJ Anjana, KB Sujith; Encoding: CV Radhakrishnan.

Production notes: The entire document processing has been done in a computer running GNU/Linux operating system and TeX and friends. The PDF has been generated using XeLaTeX from TeXLive distribution 2021 using Ithal (ഇതൾ), an online framework for text formatting. The TEI (P5) encoded XML has been generated from the same LaTeX sources using LuaLaTeX. HTML version has been generated from XML using XSLT stylesheet (sfn-​tei-html.xsl) developed by CV Radhakrkishnan.

Fonts: The basefont used in PDF and HTML versions is RIT Rachana authored by KH Hussain, et al., and maintained by the Rachana Institute of Typography. The font used for Latin script is Linux Libertine developed by Phillip Poll.

Web site: Maintained by KV Rajeesh.

Download document sources in TEI encoded XML format.

Download Phone PDF.